Lětnje prózdniny so z wulkimi kročelemi bliža a što drje je rjeńšeho, hač sej zhromadnje z dźěćimi swoju dowolowu kniž­nu­ lekturu wupytać směć. Zo je tež dorosćenemu dobytk, sej jónu knihu za młodostnych do kófra tyknyć, dopokazuje loni w samsnym času wušła kniha Jasminki Petrović „Lěćo za započatkarjow“, kotruž je Lubina Hajduk-Veljkovićowa zeserbšćiła. Ćim bóle, je-li dowolowy cil Chorwatska abo samo kupa Hvar.

Budyšin (SN/bn). Sobotu zakónčitej dwě zarjadowani – „HUBA & SŁOWO“ a „RUKA & NOHA“ – w Budyskim Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle lětuše wubědźowanje talentow „Lampenfieber“. Pod hesłom „Měr je ...“ stej wobłukaj tworjace wuměłstwo a hudźba hižo wotzamknjenej. Mjezyfacit Dirka Albersa, nawody předsydstwa wurisanje zhromadnje z towarstwom Kamjentny dom wuhotowaceje wokrjesneje lutowarnje, je pozitiwny: „Wokomiknity staw zwjesela. Prěnje finale segmenta ‚WOKO‘ kónc apryla w Kamjentnym domje bě hladajo na zapodate twórby poradźene. Wobłuk ‚WUCHO‘ mam hladajo na mnóstwo wobdźělnikow kaž tež přihladowarjow samo za grandiozny.“

Njedawno předstajichu dźěći a młodostni swoje hudźbne přinoški na Budyskim nalěću. „Žitne wiki běchu stajnje połnje wobsadźene. Jako čłon wukony hódnoćaceje jury sym z talentowanymi młodymi hudźbnikami rěčał. Wězo běchu trochu rozpjeršeni, ale wjeselachu so tež nad wulkim zajimom publikuma.“

Budyšin (CRM/SN). „Před něhdźe dwěmaj lětdźesatkomaj započach so z wosobinu Jana Kiliana a dalšimi serbskimi wupućowarjemi do Sewjerneje Ameriki a druhich zamórskich krajow zaběrać“, praji Trudla Malinkowa, wědomostna sobudźěłaćerka w Serbskim instituće, wutoru wječor w Budyskej měšćanskej bibliotece na Hrodowej mnohim němskim a serbskim zajimcam. Dźiwajo na městnosć přednoška a wjele wopytowarjow z kruha Staroměšćanskeho towarstwa Budyšina wěno­waše so wona dosć dokładnje Janej Kilianej jako teologej, spisowaćelej, přeło­žowarjej a kěrlušerjej, kiž běše so 1811 w Delanach (Döhlen) pola Kubšic swobodnemu žiwnosćerjej narodźił. Ze swójby pochadźachu hižo někotři ewangelscy duchowni. Jeho prěnjotny žiwje­nski zaměr bě misionstwo. Po wuchodźenju Budyskeho gymnazija pak bě je­mu jeno dźak zdźědźenemu nanowemu zamóženju móžno na uniwersiće w Lipsku studować, referentka potwjerdźi.