Ze štyrjomi prapremjerami wot Kocora do přitomnosće a naspjet: Klasiska harmonika a atonalna awantgarda ruku w ruce

„Pućowanje po hudźbnym swěće Serbow“ – tele hesło koncerta za wiolinu a wiolu spočatk oktobra w Budyskim Serbskim muzeju dokładnje wopisuje, što je wopytowarjow wočakowało. Wšako wopřijimaše dramaturgisce wušiknje zestajany program wšitke štyri za tudyše wuměłske stawizny w tym zwisku najwažniše doby wot romantiki hač k nowej hudźbje. A tola zaklinčachu dohromady štyri kruchi prěni raz – dźakowano ma­łemu trikej. „Klasikar serbskeje hudźby“, kaž husler Rostockskeje filharmonije a moderator wječora Malte Hübner Korlu Awgusta Kocora mjenowaše, „wšak nažel­ ničo za wobsadku, kajkuž tu dźensa mamy, skomponował njeje. Tuž je nam Jan Cyž pomhał a po motiwach stare­ho mištra twórbu ‚Dźewjaty dźeń‘ spisał. Słyšiće tuž najstaršeho a naj­młódšeho komponista, potajkim Kocora a Cyža, takrjec simultanje.“ A tomu tež woprawdźe tak bě.