Liza a Matej před domskim so parałoj

Slepo (JoS/SN). Z wječornym programom „Nałožki, drasta, tradicije“ je Serbski folklorny ansambl Slepo publikum sobotu na wupředatej žurli tamnišeho Serbskeho kulturneho centruma zahorił. Pisana rewija serbskich nałožkow, spěwow a rejow bě splećena do znateje stawizny wo Lizy a Mateju, kotrajž sej w Slepom domčk zarjadujetaj. Předstajiłoj staj jeju Doreen Nowušowa a Björn Sobotta. Zarjadowanske dźěła pak so dlija, dokelž přeco zaso nowe podawki, kaž nalětni koncert a posedźenja gmejnskeje rady, elan wobeju haća.

Wosebitu wustajeńcu wo serbskej powěsćowej postawje Krabaće planuje klětu Budyski Serbski muzej. Hižo nětko pak běža přihoty, a to wosebje na Budyskim Serbskim gymnaziju.

Budyšin (SN/CoR). Hesło „Krabat“ – praji to młodej generaciji dźensa hišće něšto? To bě zakładna myslička direktorki Serbskeho muzeja Christiny Boguszoweje, jako sej dorost za wustajeńcowy projekt přeprosy. Nowy, čerstwy wid na temu, kotruž nadeńdźeš mjeztym nimale wšudźe a w najwšelakorych zwiskach we Łužicy, je drje požadany.

Rogozno (mih/SN). Tafličku w serbskich barbach a z delnjoserbskim napisom „120. zapust w Rogoznje“ kóždemu pokazowaše, kajku tradiciju swjedźenska towaršnosć tule hišće dźensa pěstuje. Dohromady 95 porikow a 25 dźěći je sobotu jubilej swjećiło. Wjes přisłuša wot lěta 1993 městu Choćebuzej, přiwšěm tule starym wjesnym wašnjam swěrni wostawaja. Tež nowobydlerjo zajimuja so jara za tradicije, kaž su to camprowanje, zapust, debjenje jejkow, jutrowny woheń a žnjowy swjedźeń z łapanjom kokota. „Nam je wažne, zo cyła wjes sobu čini“, rozłožujetaj Vivien Halkojc a Florian Zech z organizaciskeho komiteja. Wonaj staj hosći na jubilejny zapust serbsce a němsce witałoj. Tež Marylin Matikojc (28) a Marcel Schmidt (25) staj so wobdźěliłoj. Mjeztym zo bě Marylin dźesaty króć pódla, bě to za Marcela premjera. „Smój so w Jenje zeznałoj, hdźež wukubłujemoj so wobaj na systemoweho gastronoma. Zapust je dobra składnosć, Marcela do wjesneje zhromadnosće zapřijeć“, Marylin měni. Hižo pjatk wječor bě so swjedźeń ze zhromadnym jědźenjom jejkow započał.

Za kóždeho, kiž literaturu a knihi lubuje, je termin Lipšćanskich knižnych wikow (lětsa wot 17. do 20. měrca) kruty wobstatk terminoweho planowanja. Na wšitkich kanalach so tučasnje hižo za nalětni, skoro hodźi so rjec „knižny spektakl“ wabi. Nakładnistwa z toho profituja, nimo toho skići so jim wuwaženy, mnohostronski service, kopica zajimawych fachowych dalekubłanjow a móžnosć, so z mnohimi druhimi branšemi wo podobnym połoženju wuměnić móc. Za čitarja-turista wostanu wiki jónkrótna přiležnosć, najzajimawše a najrjeńše knihi nakładnistwow do ruki wzać směć, w nich listować, bjeztoho zo dyrbja so w kniharni hakle skazać, bjez zawjazka, produkt potom tež kupić. Potajkim – Lipšćanske knižne wiki su jenička hoberska kniharnja z mnohostronskimi poskitkami. K tomu słuša najwjetši europski čitanski swjedźeń „Lipsk čita“, kiž lětsa swój 25. jubilej woswjeći. Na wjace hač 410 jewišćach awtorojo ze swojich knihow čitaja.