Interview sakskeho socialneho ministerstwa z dr. Thomasom Grünewaldom, předsydu Sakskeje šćěpjenskeje komisije (SIKO). Dale je wón nawoda Kamjeničanskeho klinikuma za infekcisku tropisku medicinu a nawjedowacy lěkar wotrjada za hygienu a wobswět w mjenowanym klinikumje.
W Sakskej njeje něhdźe 20 procentow ludźi, staršich hač 60 lět, dospołnje šćěpjenych. Je to přičina so starosćić?
Dr. T. Grünewald: Haj, wšako wěmy, zo hrozy runje tym w mjenowanej starobje wulke riziko, na ćežki a za žiwjenje strašny covid-wotběh schorjeć. Tež hdyž njeje ze šćěpjenjom móžno so stoprocentnje njenatyknyć, škita wone před ćežkim wotběhom a zamóže w tajkich padach žiwjenje wuchować!
Kak wažne je za wšěch třeće šćěpjenje tak mjenowany booster? Dźe tule skerje wo škit před wariantu omikron?
22lětny organist Johannes Kral z Dobranec je hižo w mnohich krajach swěta wustupował a tak tójšto nazhonjenjow zběrał. Što je młody Serb, kotrehož su mjez druhim 2017 ze Silbermannowym pišćelowym mytom počesćili, minjeny čas dožiwił, chcyše Jan Bogusz wot njeho wědźeć.
Po maturje na Serbskim gymnaziju w Budyšinje sy so na studij cyrkwinskeje hudźby do Lipska podał. Kak swoje wustupy a studij časowje zmištruješ?
J. Kral: Studij wobsteji hłownje z wuměłskeje wučby za jednotliwcow. K tomu słuša na pišćelach a klawěrje hrać, chór nawjedować a spěwanje. Tež wudospołnjace čitanja a seminary su trěbne. Dyrbju sej tuž swój čas derje zarjadować. Organizacija je takrjec wšitko. Koncertowe jězby su wězo přidatne wužadanje. Na zbožo pak profesorojo moju njepřitomnosć toleruja a mje samo při projektach podpěraja.
Tež loni je so korona wo wulke wobmjezowanja postarała. Sy přiwšěm wubědźowanja abo wustupy realizować móhł?
Słyšiš-li, zo je rěč wo časnikarju, wědźa ludźo – a to nic jenož w Chrósćicach a wokolinje –, zo je rěč wo Chróšćanu Jürgenje Njeku. Rodźeny 23. januara 1947 w Dobrošicach wotrosće wón pola přirodneju staršeju, časnikarja Jurja Mencla a jeho mandźelskeje w Chrósćicach. Wuchodźiwši wjesnu zakładnu a srjedźnu šulu kaž tež polytechnisku wyšu šulu w Pančicach-Kukowje nawukny rjemjesło časnikarja w Budyšinje. Tomule rjemjesłu so z wjeselom a lubosću hač do dźensnišeho wěnuje.
Wot lěta 1975 stara so wo časnik na wěži Chróšćanskeje wosadneje cyrkwje, přewjeduje na nim trěbne reparatury a přestaja jón kóžde lěto wot zymskeho na lětni čas a nawopak. Nimo dźěła jako časnikar předawa Jürgen Njek w swojim wobchodźe hižo wjele lět zastupne lisćiki za najwšelakoriše serbske kulturne zarjadowanja, kaž za woblubowany Mjezynarodny folklorny festiwal „Łužica“. Tak ludźom zmóžnja sej po krótkim puću lisćiki w předpředani wobstarać.
Wuknjenska platforma LernSax sakskeho ministerstwa za kultus (SMK) je nětko tež w hornjoserbskej rěči wužiwajomna. Milenka Rječcyna je so z wučerku Worklečanskeje Serbskeje wyšeje šule „Michał Hórnik“ a referentku za koncepcionelne dźěło ze serbskimi wobsahami w Krajnym zarjedźe za šulu a kubłanje (LaSuB) Radebeul Dianu Šołćinej rozmołwjała.
Kotre su přičiny, zo hodźi so platforma nětko w hornjoserbšćinje wužiwać?
D. Šołćina: Šulska cloud je we wšelakich rěčach natwarjena. Nimo němčiny maja cuzorěčni a dalši zajimcy składnosć, sej program tak nastajić, zo dóstawaja zasadne informacije w druhich rěčach, kaž jendźelskej a francoskej. To zmóžnjamy nětko tež hornjoserbsce rěčacym wužiwarjam – wučerjam, šulerjam a staršim. Jako iniciatorojo chcychmy na te wašnje nowy serbskorěčny rum w digitalnym swěće wotkryć.
Sće naspomniła, zo su zasadne informacije w serbskej rěči přistupne. Što to rěka?
„Swojowola“ rěka najnowši titul hudźbneje dwójki Uty Šwejdźic a Michała Měrćinka z Berlina, kotrajž staj pod mjenom „Hara Crash“ znataj. Wo čim pěseń, kotruž běštaj wonaj zdobom jako widejo na platformje Youtube a na swójskim kanalu takatak records wozjewiłoj, dokładnje jedna, to chcyše Jan Bogusz wot Uty Šwejdźic wědźeć.
Kak staj ideju zrodźiłoj, so w aktualnym spěwje z tematiku Běłoruskeje rozestajeć?
Hdyž čitam a słyšu tele dny z našich gmejnow jich lońše bilancy a lětuše předewzaća, so mi druhdy zda, zo je wuhlad do přichoda kaž hladanje do škleńčaneje kule, kotraž zamóže ći přichod wěšćić. Gmejny maja něštožkuli planowane, ale hač budu to zwoprawdźić móc, je wšo druhe hač wěste. Njewěstosće našeho časa su přewulke, hač móžeš z nimi solidnje planować.
Dobry přikład za to je gmejna Pančicy-Kukow. Tu chcychu hižo loni w decembru dalši twarski wotrězk wobšěrneho ponowjenja Šule Ćišinskeho wotzamknjeny měć. Tuchwilu pak maja twarscy dźěłaćerjo přeco hišće ruce połnej dźěła. Jim pobrachuje twarski material, a gmejnje pobrachuja pjenjezy, zo móhła wšo zapłaćić. Runja kóždemu priwatnemu čłowjekej dźě tež komuna pytnje, zo je wšitko dźeń a dróše. Wšelake dypki, kotrež njejsu na kóždy pad trěbne, su so hižo z woporom čerwjeneho pisaka stali. A kotra ličba na kóncu pod smužku zličbowanki steji, je dotal wulke hódančko. Nimo zahajenych projektow tuž lětsa w gmejnje ničo dale inwestować njebudu.
Pod hesłom „Kulturny kraj Sakska zawrjeny?“ su so Drježdźanska kulturna měšćanostka, intendanća a dalši nawodźa sakskich jewišćow w zjawnym lisće přećiwo sakskej koronapolitice wuprajili. Cordula Ratajczakowa je so z intendantom NSLDź a předsydu Sakskeho krajneho zwjazka w němskim jewišćowym towarstwje Lutzom Hillmannom rozmołwjała, kiž je list sobu jako prěni podpisał.
Poprawom móžeće so wjeselić, móžeće zaso hrać – čehodla nětko skoržiće?
Serbska rěč ma so w Delnim Wujězdźe zaso ze wšědnej rěču stać. To přeje sej předsyda Frank Knobloch loni załoženeho towarstwa Zahrodka 1921. Andreas Kirschke je so z nim rozmołwjał.
Loni 12. nowembra sće stajnu wustajeńcu „Serbske žiwjenje w Delnim Wujězdźe a wokolinje“ wotewrěli. Kajki bě wothłós?
F. Knobloch: Wotewrjenje w Delnjowujězdźanskej radnicy wotmě so z wulkej rezonancu wobydlerjow, zajimcow a zastupjerjow Domowiny, Serbskeho instituta kaž tež Załožby za serbski lud. Mjeztym bě koronapandemije dla měrnišo. Tuchwilu je wustajeńca jenož po dorěčenju přistupna.
Wot spočatka 2021 podawa Marek Krawc kurs serbšćiny. Kak tam doprědka dźe?
F. Knobloch: Rěč wuknyć je naša hłowna naležnosć. Kurs je so ryzy digitalnje započał. Spočatnje bě nas dwanaće wobdźělnikow. Wot septembra zetkawachmy so na městnje w Delnim Wujězdźe. Přerěznje je nas nětko sydom kursantow z najrozdźělnišim stawom wědy a najwšelakorišimi wuměnjenjemi.
Kotre wobsahi wobjednawaće?
Radworčanka Janka Pawlikec pisa tuchwilu swoje bachelorske dźěło we wobłuku wosebiteho studija – sinologije, potajkim chinskich wědomosćow. Što je Serbowka za čas studija skerje njewšědneho předmjeta dožiwiła, wo tym je so Jan Bogusz z njej rozmołwjał.
Hdy a kak bu twój zajim za wosebity studijny směr zbudźeny?
J. Pawlikec: Azija, wosebje chinšćina a japanšćina su mje hižo wot dźěćatstwa wabili. Tak zdaše so tehdy tež mi cuza rěč być kaž hódančko, kotrež chcych rady wuhódać. Po maturje započach tuž w Lipsku sinologiju studować. Prěnjorjadnje zaběram so ze chinskej rěču, kaž tež kulturu a stawiznami kraja. Mój zaměr potajkim je, chinsku kulturu zrozumić a wědźeć, kak z njej wobchadźeć. To drje je naročne, ale zdobom chětro zajimawe a wobradźa mi wulke wjeselo.
Sy jedyn semester w Chinje a jedyn na Taiwanje studowała. Kotre nazhonjenja sy tam zběrała?