Pola was su prózdniny potajkim hižo nimo a nowe šulske lěto je so započało. Njewěm, hač so wjeseliće abo hač byšće radšo hišće dowol měli. Ale poprawom wam započatk šule zawidźu, dokelž nas w Čěskej wočakujetej hišće dwě jara dołhej njedźeli, doniž so tuta hela za staršich lětsa skónčnje njeskónči. Pola nas mjenujcy traja lěćne prózdniny dwaj měsacaj, štož za wěste lěta (hdyž to kalender tak rozsudźi) rěka, zo je to samo dźewjeć tydźenjow. To derje wupada a za wulkej swobodu klinči, ale po mojim měnjenju to žana lěpšina njeje. Móžu to cyle dokładnje pisać, dokelž to jara derje wěm – wšako tu nětko ze synom sedźu a smój jara mučnaj po wienskich šnyclach k wobjedu a sacherowym tykancu w kofejowni we Wienje.