„Prózdniny su čas kisałych kórkow – to so čěsce runje tak kaž serbsce praji.“ Z tutej sadu sym swoju kolumnu loni w žnjencu zahajił, ale lětsa sym sej wuwědomił, zo prózdninski čas hižo dlěje hač tři lěta jako bjezstarostny hódnoćić njemóžemy. Wothladajo wot domjacych problemow widźimy a čitamy mjenujcy kóždy dźeń w medijach nowe informacije, kelko mortwych zaso w Ukrainje abo w Gazy je, štó je što roztřělał abo kak so bojowa fronta dale wuwiwa. Tole wšitko wupada kaž nowostka, ale bohužel smy w Europje zabyli, zo smy jara podobne powěsće wo „našich“ słowjanskich abo muslimskich krajach hižo w 1990tych lětach čitali. Tehdom je so na juhu našeho zemjedźěla wojowało, na Balkanje (hdźež je tamniša Bosniska woprawdźe hižo ­lětstotki naša tradicionalna europska muslimska a słowjanska wokolina).