Swoje prěnje wuskutkowne zetkanje z Jurjom Brězanom mějach hišće w jeho Budyskim bydlenju kónc sydomdźesatych lět, jako wopytach jeho z přećelom, spěwytwórcom Gerhardom Gundermannom. Gundi bě za swoju Wojerowsku spěwnu skupinu program zdźěłał a za njón krótke dramatiske sceny z romana „Krabat oder die Verwandlung der Welt“ wužiwał. Chcyše Brězanej wo tym powědać a mištra dodatnje wo dowolnosć prosyć, kotruž bjez problemow tež dósta.

Po tym Jurij Brězan naju přeprosy, naposkać sej dospołnje nowy tekst z jeho pjera, a běch njemało zadźiwany, zo chcyše wulki spisowaćel jón jenož namaj hosćomaj přednjesć.

Pozdźišo sym tole hišće časćišo dožiwił, sydom razow znajmjeńša. Zo poda­waše wón ekskluziwny dohlad do nastawacych manuskriptow, bě za mnje stajnje překwapjenka a něšto wosebite.