W 16. lětstotku je japanski mišter čaja Rikyū na prašenje šulerja wotmołwił, zo njeje puć čaja ničo druhe hač to: Najprjedy zwariš wodu, potom přihotuješ čaj a jón piješ. A jako prawy mišter njeby sej wón najebać bliskich jutrow wěste jejko do hněžka połožić dał, mjenujcy čajowe. Wězo ma swoje lěpšiny – sahnješ z nim jónu do drobnych čajowych łopjenow a maš hnydom prawu měru za jednu šalku, do kotrejež jejko stajiš, horcu wodu k tomu a hižo maš bjez wušparanjow hotowy čaj.