Cyrkwinskej słužbje dale swěrny wostawa a so nimo toho ...

pjatk, 12. oktobera 2018
artikl hódnoćić
(0 )
Poprawom je zwóńk Budyskeje tachantskeje cyrkwje Handrij Njek hižo na wuměnku. Přiwšěm wón cyrkwinsku słužbu z wjeselom dale wukonja.  Foto: Alfons Handrik Poprawom je zwóńk Budyskeje tachantskeje cyrkwje Handrij Njek hižo na wuměnku. Přiwšěm wón cyrkwinsku słužbu z wjeselom dale wukonja. Foto: Alfons Handrik

Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje přiwzać (19)

Někotři njemóža so tohole časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo wjesela abo starosće, to ze seriju „Rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.

Hač wotydźenja wutoru abo štwórtk abo po Božej mši njedźelu – w tachantskej cyrkwi w Budyšinje słyšiš kemšerjow často tež wo swojim hibićiwym zwóńku Handriju Njeku so rozmołwjeć. Jednohłósnje słyšiš stajnje zaso chwalbu a připóznaće. Rozdźělne pak su měnjenja, „hač je mjeztym wuměnkar“ abo „hišće njeje“. Prawje je, zo bu hižo před lětomaj wot generalneho wikara Andreasa Kutschki, tachantskeho fararja Wita ­Sćapana a z dźaknym listom biskopa Heinricha Timmereversa na wuměnk rozžohnowany.

wozjewjene w: Předźenak
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

nowostki LND