Ê Konkretne žiwjenske hesło poprawom žane nimam, ale kóždy dźeń sej praju: „Wšitko ma swój zmysł. Přiwozmi to, štož přińdźe.“
Ë Nazhonich a sym hłubokeho přeswědčenja, zo ničo w žiwjenju njewostanje, kaž je. Pohib a změna stej motor žiwjenja. Jeli stejo wostanješ a so změnow bojiš, sy zhubjeny.
Z 18 lětami mějach dospołnje hotowu předstawu, kajke ma moje žiwjenje raz wupadać. Poprawom wšak chcych medicinu studować, štož pak mi w NDRskim času njepřizwolichu. Dźěłach tuž w Budyskim Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle jako sufleza a dóstach tak přistup k dźiwadźelenju. Skónčnje je potajkim tola wšitko cyle hinak přišło, hač bě planowane. Z ćežkimi situacijemi a nazhonjenjemi sym absolutnje rostła. Wone dachu mi dowěru do sebje sameje. Z pozdatnje negatiwnych dožiwjenjow je so nimale stajnje něšto pozitiwne zrodźiło. Moja najwjetša zepěra je mój mandźelski, kiž mi cyłe lěta rjap skruća a mi swobodu dari, zo móžu swoje powołanje wukonjeć. Z wulkim lóštom wón doma wšitko rjaduje. Jeho optimizm je złotahódny. Lóšt nad žiwjenjom a kusk wězo tež lóšt, so z druhimi měrić, mje wobstajnje pohonja.
