Ilustracija: SN/Hanka ŠěnecJejka kosa su módre, sykorki swětłošěre z brunymi dypkami a jejka zyby (Fink) su blědolila. Kotru barbu pak maja jejka kokule, njehodźi so tak jed­norje prajić. Wone su mjenujcy cyle wše­la­kore. Kokula njeje docyła po ni­kim. Wona wróći so k nam nalěto po přerěznje 4 000 kilometrach lěta jako jedyn z poslednich ća­hawych ptakow. Ale hi­žo srjedź awgusta wona potom zaso jako jedna z prěnich do swojeho afriskeho zym­skeho kwartěra wotleći. Je móž­no, zo tohodla sama žane hnězdo njetwa­­ri, ale nanjese swoje wosom, dźewjeć jejkow do cuzych hnězdow, a to kóžde do druheho. Jelizo w hnězdźe hižo jejko leži, tak je cyle jednorje won ćisnje. Hdyž so wobsedźer hnězda, tak mjenowany hosćićelski ptačk wróći, tón zwjetša ničo wo tym njepytnje. Kokuline jejko je drje přeco tróšku wjetše, hewak pak nimale podobnje wupada. Kokule su mjenujcy móhł­rjec specializowane. Jedne njesu swoje jejka jenož do hnězdow wišplika (čerwjena wopuška Gartenrotschwanz), a te su tež módre kaž pola njeje. Druhe wužiwaja zaso jenož hnězda sknadźa (Goldammer) a njesu kaž wón šěre jejka z brunymi dyp­ka­mi.