Wot bratrow we wěrje wuknyć

wutora, 05. nowembera 2019
artikl hódnoćić
(0 )

Korle Awgusta Kocorowy „Serbski rekwiem“ zaklinči njedźelu, 10. nazym­nika, w 16 hodź. w Ketličanskej cyrkwi, skutkowanišću něhdyšeho tamnišeho kantora a serbskeho narodneho komponista. Z widom na to je so Axel Arlt z Elisabeth Süßmitt, fararku Ketličansko-Nosačanskeje wosady, rozmołwjał.

Što Wam to woznamjenja, zo so 1894 na­sta­ta twórba do Ketlic wróći?

E. Süßmitt: Kocor bě 36 lět kantor naše­je wosady. Rekwiem dokónči wón 1894, hižo na wuměnku. Móhła sej předstajić, zo hladaše Kocor nastupajo předstajenje na swoju cyrkej, w kotrejž bě tak dołho skutkował. Wjeselimy so, zo „Serbski rekwiem“ nětko tu přednjesu.

Kak daloko sće so do wosadnych serbskich stawiznow hižo zanurić móhła?

E. Süßmitt: Ze serbskeho pozadka, kotryž­ tale wosada ma, dźensa mało začuwam. Na starej Nosačanskej cyrkwinskej šuli čitaš napis „Pas moje Jehnjata“. Tam sym znajmjeńša na serbsku rěč storčiła. Sama pochadźam z Drježdźan a mějach do tohole farskeho městna jenož mało kontakta ze serbstwom. K ordinaciji lěta 2011 je mi Bukečanski farar Thomas Haehnchen wězo hnydom serbski Wótčenaš darił.

wozjewjene w: Rozmołwa
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND