Fota:
Božena Braumanowa
3
2
1
Šulerjo w Čěskej nimaja jenož šěsć njedźel lětnich prózdnin, ale wosom. Dwanaćelětna Anna z wjeski Čtveřín a wosomlětna Viktorka z Prahi (na foće wotprawa) stej w tychle prózdninach něšto činiłoj, štož kóžde dźěćo nječini: Stej do rěčneho lěhwa jěłoj, kotrež běše w Budislavje. Kołowokoło wsy je krasna přiroda. Anna a Viktorka pak tam njejstej pućowałoj, ale stej cyły tydźeń na rěčny kurs chodźiłoj. A wěsće, kotru rěč stej wuknyłoj? Serbšćinu! Haj, woprawdźe: Wonej stej w Čěskej našu rěč wuknyłoj! A to samo w skupinje z dorosćenymi. Wjele serbskich słowow stej nawuknyłoj. Žortne je holcomaj słowo smažnik, štož je serbske mjeno za měsac junij. Při tym mjenujcy přeco na „smažený sýr“ myslitej, na słódny čěski pječeny twarožk. Serbsce ličić móžetej Anna a Viktorka hižo hač do miliona. Ze swojim wučerjom Kryštofom (na foće nalěwo) je skupina jónu nawječor serbski bingo (foto ) hrała – štó najlěpje serbske ličby znaje. To bě napjata hra, a konkurenca bě wulka.