Po maturje je Amadeja Škodźic lěto we wukraju była. Lisa-Maria Cyžec je so z Wotrowčanku wo tym rozmołwjała, što je na jězbje nawuknyła a kak je na to přišła, zo chce so nětko z ćěslerku stać.

Bě ručne dźěło hižo přeco něšto za tebje abo je to nowe wotkryće?

A. Škodźic: Prěni króć do kontakta z ručnym dźěłom přińdźech, jako doma naše stare bydlenje wobnowjachmy. Mój nan trjebaše za projekt pomoc při wotkrywanju třěchi. Hačrunjež hač horje lězć njesmědźach, wšako běch prěni raz na třěše, sym skradźu horje krosnowała. Zhromadne dźěło a wosebje wuhlad z wysoka stej mje fascinowałoj. Po maturje sym so tuž za praktikum pola třěchikryjerja Franka Smoły w Swinjarni přizjewiła. Tam sym hišće jónu lěpši dohlad do dźěła dóstała. Mi je so jasnje wujasniło, zo je ručne dźěło wjele wjac hač sym sej mysliła. Mój zajim na dźěle je wot toho časa přeco dale přiběrał.

Po maturje sy nimale lěto po puću była. Kotre praktiske kmanosće sy sej w tym času přiswojiła?