Veronika Bjarš nawjeduje w zarjedźe ­Domowiny wobłuk wizuelneje komunikacije a designa. W rozmołwje z Lisu-Mariju Cyžec wona rozłožuje, što jeje dźěło charakterizuje.

Kak byšće swoje nadawki wopisała?

V. Bjarš: Sym nawodnica za design a strategije – potajkim za to zamołwita, kak so jako organizacija wizuelnje a komunikatiwnje prezentujemy. K tomu słuša dalewuwiwanje našeho cyłotneho designa, nowowuhotowanje webstrony a přewod projektow w zjawnostnym dźěle. Bytostny nadawk je zhromadne dźěło z partnerami kaž agenturami abo fotografami, zo móhli načasny a kon­sistentny material za Domowinu wu­tworić. Zwjazuju kreatiwnych partnerow a Domowinu.

Kotre wosebitosće z dźěła wuchadźeja?

V. Bjarš: Centralna wosebitosć je naša rěč – poprawom našej rěči: delnjoserbšćina a hornjoserbšćina. Wobě runohódnje zasadźować je nam wažne. Zdobom trjebamy pak tež němsku rěč, zo bychmy wšitkich ludźi we Łužicy docpěli. Tuta wjacerěčnosć je wužadanje, ale tež sylne znamjo identity.

Z kotrymi srědkami ludźi docpěwaće?