Jako je kónc februara po hrě we Wjazońcy Tomaš Henčl naraz w sokołskej kabinje stał, koparjo Sokoła Ralbicy/Hórki špatnje njehladachu. 52lětny Łušćan jim tehdy poskići, mustwo krótkodobnje jako trenar přewzać. Přiklesk a předwjeselo mjez hrajerjemi běštej wězo njesměrnje wulkej. Dlěje hač 20 lět bě Henčl w Ralbicach hižo­ raz jako kopar a trenar skutkował, prjed hač dźěše k Budissy Budyšin, kotruž stajnje wuspěšnje nawjedowaše. Tež w Kamjencu dźěše z nim jenož do jednoho směra: Horje! Po dalšim zasadźenju w Budyšinje je so wón nětko zaso do Ralbic wróćił. Henčlowy přikład je něhdyši trenar Hans Mayer. Najradšo wobhladuje sej Łušćan hry FC Liverpoola, dokelž lubitej so jemu tam wosebita atmosfera kaž tež hrajerski stil. Što so jemu na delanskich Sokołach spodoba a kak je poprawom k tomu dóšło, jich zaso trenować, je Tomaš Henčl Jurjej Bjeńšej powědał.

Knježe Henčlo, mnozy so dźiwachu, jako słyšachu, zo sće zaso w Ralbicach trenar. Móžeće skrótka rysować, kak je k tomu dóšło?