Serbska zhromadnosć je Křesćanej Krawcej z Hrubjelčic přewšo wažna. Ze swojimi słowami na 18. hłownej zhromadźiznje Domowiny minjenu sobotu we Wojerecach chcyše wón přitomnych „z wirusom natyknyć“: „Njehladajo na wšě zwady“ namjetowaše Krawc „serbski dźeń“ wuhotować, na kotrymž móhli Serbja z Delnjeje, srjedźneje a Hornjeje Łužicy zhromadnosć pěstować a sej z druhimi mysle wuměnjeć. Axel Arlt wopraša so někotrych delegatow, što k tomu měnja.
Diana Wowčerjowa z Nuknicy, Zwjazk serbskich spěwarskich towarstwow: Tajki serbski dźeń, to sej myslu, je přeće mnohich Serbow. Jónu začuwać, kak to je, woprawdźe jónu cyły dźeń abo wěsty čas w jednym wšoserbskim kruhu być, jeno serbske zynki słyšeć a so w swojej maćeršćinje rozmołwjeć – ideja njeje špatna. Wězo bě wona tu tróšku ironisce měnjena z chutnym žrom. Mje by to wabiło, bych o k tomu chilała sobu skutkować, by-li wo organizaciju tajkeho dnja šło.
Stefan Cuška z Budyšina, Serbski Sokoł: To je wulkotny namjet, ta ideja so mi lubi. Ale kak so to zwoprawdźi, je hišće prašenje.