Regina Šołćina z Konjec podawa swoje zaćišće k najnowšej inscenaciji NSLDź „Wopušćeny dom“:

Dołho njejsym wjace tajku jimacu tematiku na jewišću dožiwiła. Zo pak z tutym měnjenjom sama njejsym, pokazachu mi rozmołwy z druhimi wopytowarjemi předstajenja. Wothłós bě woprawdźe pozitiwny, haj, někotři maja samo wotpohlad, sej hru hišće raz wobhladać. Prěni rezimej w Serbskim rozhłosu wo premjerje „Wopušćeneho domu“ njebě jenož tuni a zwjeršny – wón boleše!

Přitomnosć so w hrě ze zašłosću wotměnja, a w srjedźišću steji stajnje zaso wowka: jónu jako staruška we wozyčku, jónu jako młoda holca, kotraž ma so po woli staršeju na njelubowaneho muža wudać, ale mjeztym wot swojeho lubowaneho Jakuba dźěćo wočakuje. Tón pak dyrbi do wójny a ju a synka Michała wopušćić­.