Marcel Brauman z Łuha wěnuje so widej „Pisane mjeńšiny“ w SN ze 17. februara wo fotowej protyce FUEN:
Siegfried Kühn z Hrubjelčic wupraja so k planowanej wobjězdce južnje Budyšina nastupajo přinošk „Sprjewine město trjeba zasydlenske přestrjenje inwestorow“ w SN ze 17. februara:
Benjamin Hrjehor z Wiena ma přispomnjenje k nastawkej dr. Pětra Nawki, „Přez naš serbski archetypus k nowym perspektiwam“ w SN z 19. februara:
Waženy dr. Nawka, čehodla telko słowow? Za zjeće teorije dr. Křesćana Kessnera wo psychologiskim archetypusu Serbow by tola jenički wuraz dosahacy był: rasizm. Što hewak tči w zakładnej mysli, zo eksistuje někajki słowjanski duch, kiž je kóždemu Serbej a kóždej Serbowce přinarodźeny a čas žiwjenja naše wědomje a zadźerženje wobwliwuje? Pseudowědomostne přepytowanja na tym polu njejsu tola ničo nowe. Znajemy je z časa fašizma, snano najhrózbnišeho časa za Serbow, kaž sam trochu łahodnje pisaće. Tehdy charakterizowachu Serbow jako drje dźěłakmanych, ale wodźaceje pozicije njehódnych podčłowjekow. Dźensa nam dr. Kessner přibasni, zo porno Němcam njerozeznawamy telko mjez začućom a racionalitu. Prašam so, kotre racionalne přepytowanja jeho k tajkemu dopóznaću wjedu, abo hač je snano Kessner tón, kiž sej tu něšto na zakładźe subjektiwnych zaćišćow natwarja?
Marcel Brauman z Łuha piše:
Dźakuju so za zajimawy přinošk „katastrofalne wuswědčenje“ (wudaće SN minjenu wutoru) wo stejišću LfULG w zwisku z pytanjom za składom atomowych wotpadkow w Němskej.
Předsyda Domowiny Dawid Statnik je před dźesać dnjemi na naprašowanje serbskeho rozhłosa MDR k tematice pisał, štož bu tež wozjewjene: „Łužica njeje jenož žiwjenski rum Serbow a wšitkich sobuwobydlerjow, ale tež region, kotryž je w hoberskej změnje. Za přichodne lěta a lětdźesatki budźe wažne, nowe wizije tworić a je z pomocu změny strukturow zmištrować. Mamy dosć sćěhow ze zańdźenosće wudobywanja brunicy, njemóžemy tohodla hišće přidatnje tule problemy ze zańdźenosće atomowych milinarnjow druhich regionow rozrisać a atomowe wotpadki přewzać. To by dospołnje wopačny signal za tworjenje žiwjenskeje kwality přichoda a nowych perspektiwow za serbsku rěč a kulturu był.“
Z tym je Domowina swoju poziciju z lońšeje nazymy wobkrućiła, kotruž smy tehdom jako nowinsku zdźělenku šěrili. Medije, tež SN, su to na wědomje brali:
Mikławš Krawc z Budyšina piše: Hižo 1951 SWŠ Budyšin sakski mišter była:
Wutoru, 9. februara, čitach w Serbskich Nowinach tule sadu: „Wolejbul je mjeztym tež w Serbach woblubowana sportowa družina.“ To so hnydom dopomnich, zo młodźi Serbja hižo před wjac hač 70 lětami hrě při wysokim saku hołdowachu, zo słušachu k pioněram w Budyskim wokrjesu. Scyła bě Hornja Łužica kolebka wolejbula w NDR – Žitawa bě prěni mišter. Wo prěnim lětdźesatku pola nas chcu slědowace fakty podać:
Serbšćinu w šuli měli skónčnje připóznać!, to žada sej Měrćin Krawc w Delnjeho Wunjowa:
Tež w dobje akcije „Sorbisch? Na klar.“ mamy přeco hišće situaciju, zo njeskići wučba serbšćiny šulerjam, hač maćernorěčnym abo nic, žanu nadhódnotu w zmysle na přikład připóznawanja za abituru. Hodźiny serbšćiny su na mnohich šulach přeco přidatne, často zady připójsnjene.
Po tym zo buchu we Witaj-pěstowarnjach nastupajo přiswojenje rěče dobre zakłady wutworjene, předewšěm w přewažnje němskorěčnych kónčinach serbskeho sydlenskeho ruma njemało dźěći abo jich starši wučbu serbšćiny hižo do abo w běhu časa na zakładnej šuli wotwoleja. Druhdy to činja, dokelž zdawa so přidatne poćeženje serbšćiny dla njezmištrujomne, hdyž tež přez druhe předmjety hižo hranicu swojich wukonow docpěwaja. Tamnym pobrachuje prosće motiwacija, zo bychu za to sport abo wólny čas woprowali. Wšako je to za wone dźěći w tym wokomiku cuza rěč, kotruž móža z přećelemi, staršimi, wowkami a dźědami lědma nałožować.
Křesćan Krawc z Hrubjelčic měni: Činja, kaž njeby Serbow było
W přinošku, wozjewjenym w Serbskich Nowinach z 15. januara, dźe wo to, zo bu bazowa struktura w cyrkwinskim wobwodźe Budyšin-Kamjenc Ewangelsko-lutherskeje krajneje cyrkwje Sakskeje noworjadowana. Hodźijskej wosadźe běchu z cyrkwinskeho zarjada w Drježdźanach přilubili, zo swoje městno w serbskim sydlenskim rumje wobchowa. Nětko pak bu Hodźijska wosada bjez dalšeho jednanja zarjadowana do noweje wjetšeje struktury, kotraž serbski sydlenski rum daloko přesahuje, hač do ZemicTumic, haj samo hač do Biskopic a dale. To je, kaž SN pisaja, „z wulkim wobmjezowanjom prawow a wuhotowanskich móžnosćow“ zwjazane. Přećiwo tomu Serbski sejm protestuje a sej žada, rozsud cofnyć.
Bernd Pittkunings z Choćebuza so k serbskemu filmej słowa jima:
W radiju su minjenu njedźelu wozjewili, zo Heiko Maas (SPD) namjetuje ludźom, kotřiž su pře koronu šćěpjeni, přistup do kina a hosćencow dowolić.
Eduard Luhmann ze Smjerdźaceje poćahuje so na njedawne wuprajenje sakskeho ministerskeho prezidenta Michaela Kretschmera w zwisku z wopytom kemšow Božu nóc, zo běštaj tež Marija a Jězus w tej nocy samaj:
Jako pobožnemu wěriwemu dyrbjała našemu ministerskemu prezidentej Hodowna stawizna ewangelista Lukaša staw 1–20 wjace hač znata być. Z njeje njewuchadźa, zo bě swjata swójba tu nóc sama. Jako prěni bě tam jandźel, kiž blisko hródźe přebywacym pastyrjam powěsć wo narodźe Jězusa přinjese. Tući so na to hnydom k hródźi podachu. Jandźelej přidružichu so bójske syły, kotrež Boha sławjachu a powěsć pokoja wozjewichu. A nic jenož to: Tež woł a wóslik tam běštej. Potajkim wšo druhe hač „samaj w tutej swjatej nocy“. Tež w hewak skerje měrnym Betlehemje je so w tej nocy „porjadnje něšto stawało“, zo bych w rěčnym duktusu našeho časa wostał.
Anna Měrćinowa z Berlina:
Snano bě „Mój wid“ raz zajimawa rubrika Serbskich Nowin, ale wokomiknje skići wona jeničkim a swojim pozicijam jewišćo. Mamy swobodu měnjenja, to je prawje a derje tak. Ale swoboda měnjenja njerěka, zo dyrbju ja Marka Wjeńkowe teorije tež přeco zaso w SN čitać: wone teorije wo tukanjach, přemyslowanjach wo tym, kak je so něšto stało; wone prašenja, komu něšto słuži, kajke lěpšiny něchtó z něčeho ma – přeco zaso z rezultatom, zo dyrbja ći, kotřiž wot krizy profituja, ći „knježacy“, wina na njej być.
Najhusćišo pak njeda so mjez dobrym a hubjenym rozeznawać. Mnohe wěcy su kompleksniše, tak tež měnjenja a rozsudy. Rozsudy móža wěstym ludźom škodźeć, runočasnje druhim pomhać. Zapřisahanske teorije to njewobkedźbuja, wone rozeznawaja jenož mjez dobrym a złym. Wone praja, zapřisahancy su ći zli a wopory ći dobri. Zapřisahanske teorije kompleksne prašenja potajkim zjednorjeja. Někotre zapřisahanske teorije njejsu strašne.