Mikławš Krawc z Budyšina poda připis k diskusiji wo teksće hymny:

Změnu teksta narodneje hymny mam za njetrjebawšu. Jeli pak so hinak rozsudźi, njebych linku „wuńdu žony, mužojo“ wzał (kaž tež Alfons Korjeńk we wudaću SN z 7. februara měni), hewak móhła so zaso wěsta skupinka hóršić. Bych radšo linku takle wzał: „Wuńdu Serbow budźerjo“. Tak by so město poćaha na splah zwuraznjała žadosć za wosobinami, za­sadźowacymi so za byćom a traćom našeho ludu. Ludźi ze sparnosće wubudźeć, jich k narodnemu dźěłu pozbudźeć/po­zbudźować, nadobny to skutk. Město „budźerjo“ (słowo „budźerjo“ so hišće do słownika namakało njeje) móhli druhe wurazy stać: „wótčincy, narodowcy, prócowarjo, budźićeljo“, ale wone so rytmusa dla njehodźa. Móhli potajkim spěwać „Njech nam z klina twojeho wuńdu Serbow budźerjo, hódni wěčnoh wopomnjeća“.

Alfons Korjeńk z Budyšina wupraja so k aktualnej debaće Maćicy Serbskeje wo móžnej změnje teksta serbskeje hymny a měni z małym posměwkom:

Što činimy, hdyž někotrym žony a mu­žojo w hymnje njedosahaja a chcedźa tež diwersnosć w njej wobkedźbowanu měć? Hymna je unikat basnika, swoboda słowa. Z Handrijom Zejlerjom njemóžemy wjace rěčeć, ale jeho twórbu jednorje předźěłać? Nowu hymnu do nadawka dać je jedna móžnosć. Ale: Hdyž někomu do myslow přińdźe, zo je mólba Wenusy w galeriji seksistiska, namolujemy jej potom­ suknju abo cholowy do wobraza wuměłca?

Křesćan Krawc z Hrubjelčic pisa:

Připowědźene je pokročowanje Hłowneje zhromadźizny Domowiny njejasnosće w nowym statuće dla, přećiwjace so Byrgarskemu zakonikej BGB. To je jedna wěc, tamna – a wo njej měło so při tej składnosći runje tak diskutować – je tale: Z kotreje přičiny bu sada w starym statuće šmórnjena, hlej w předłoze na stronje 208, hornjoserbsce, pasus wo „połoženju serbskeho ludu“? Zo njebudźe Domowina wjace połoženje do rozprawow přijimać, ale so jenož hišće „zwoprawdźenju nadawkow dźěłowych směrnicow“ wěnować.

W němskorěčnej wersiji statuta je mi to hišće bóle napadnyło – hlej z čerwjenej smuhu šmórnjeny pasus na str. 252: „Das Wirken der Domowina und über die Lage des sorbischen Volkes“, město toho wobmjezuje so nadawk Domowiny nětko na „Verwirklichung der Aufgaben der Arbeitsrichtlinien“.

Julian Nyča z Prěčec přispomnja slědowace ke komentarej „Mój wid“ w našim wječorniku ze 7. januara:

Zo su politiske komentary w Serbskich Nowinach nastupajo rusku wonkownu politiku do wulkeje měry jednostronske, na to sym so mjeztym zwučił. Wočiwidnje njeńdźe dawno hižo wo diferencowany wid na zapadne postupowanje abo na podawki w Ukrainje, ale ruskeho prezidenta mjeztym wotewrjenje chwalimy – a jeničce jeho. Njech je, kaž je, dyrbjeli pak při faktach wostać.