Zapósłane (15.03.16)
K přinoškej w SN ze 4. měrca „Hdźež jenož myše rejuja ...“, Křesćan Buk z Drježdźan slědowace přispomnja:
Wěcownje analyzuje Měrćin Weclich situaciju hosćencow w Serbach, kaž na přikład w Pančicach-Kukowje a dalšich komunach. K wšemu rozmyslowanju pak dyrbi so naspomnić, zo je čas prawniskeje njewěstoty we wuchodnej Němskej wotběžany. Za wšě prawa restitucije bě termin 31. december 1994. We wosebitych padach su jón z dowolnosću zwjazkoweho financneho ministerstwa wo krótki čas podlěšili. To je prawniski fakt. Druhi je, zo běchu naše komuny tež zwonka Serbow – haj, tónle problem, kaž jón awtor wopisuje, njeje regionalny, ale nadregionalny –, swoje předkupne prawo wužiwajo hosćency a druhe ležownosće kupowali z wotpohladom, je snano pozdźišo z dobytkom zaso předać, štož pak bě častodosć zličbowanka bjez korčmarja. Tak dóńdźe k napoł rozpadanym twarnišćam, a gastronomiske zastaranje njebě hižo zaručene.
Zapósłane (09.03.16)
Regina Šołćina z Konjec piše po zakónčenju rjada dźiwadłowych předstajenjow „Wumrěć njedawa, ćeta“:
Zaso je naša lajska dźiwadłowa skupina Šunow-Konjecy jednu etapu swojeho 24lětneho skutkowanja dokónčiła. A to, jako so w Haslowje posledni raz zawěšk zběhny k hrě „Wumrěć njedawa, ćeta“, z kotrejž smy najskerje wjele ludźom wjeselo wobradźili.
Dźakować pak chcemy so dźensa po tymle puću jónu našim medijam – Serbskim Nowinam kaž tež Serbskemu rozhłosej. Wone su nas swěrnje přewodźeli wot „horceje fazy“ zwučowanjow hač do kónca předstajenjow. Tak mějachmy móžnosć, rěčane serbske słowo, kombinowane z „kekliju“, za naš wjesny lud, zakład serbstwa, na jewišćo přinjesć. Dale słuša dźak našim serbskim korčmarjam. Čujemy so cyle jednorje „doma“ pola nich.
Zapósłane (03.02.16)
K wčerawšemu dopisej Marje Michałkoweje měni rěčnik iniciatiwneje skupiny Serbski sejm dr. Měrćin Wałda:
Marja Michałkowa piše, „zo je so Domowina wospjet z iniciatiwnej skupinu zetkała“. Informacija cyle jednorje njetrjechi. Smy so z předsydu w zašłych pjeć lětach jenož tajnje zetkali a tež w lobbyjowej skupinje Domowiny wo tym rozmyslowali, hač scyła hromadźe rěčimy. Žnějachmy pak jenož wurěče. K zjawnemu dialogej njeje dóšło, tež w Zwjazkowym předsydstwje Domowiny nic. Přikład: Čłonka gremija Monika Cyžowa praji w SN z 30. apryla 2014: „Smy wobzamknyli, zo so z tym wjace njezaběramy. Na kóždym zeńdźenju pak mamy naležnosć Serbski sejmik na blidźe.“ Prawje tež je, kaž w rozprawje SN ze 26. januara 2016 rěka, zo je nam ministerka dr. Eva-Maria Stange podpěru přilubiła, „zo by mjez Serbami k zjawnemu a fairnemu dialogej dóšło“. Wona pokaza na ćeže, dialog chcyć „wothorjeka“ diktować, a rjekny, „zo chce so do wěcy hłubšo zanurić, z ludźimi rěčeć a fairnu debatu podpěrać“. Knjeni Marja Michałkowa, prosymy Was wo rozmołwu – najlěpje z ministerku dr. Stange –, zo móhli njedorozumjenja wujasnić.
Zapósłane (02.02.16)
Předsydka Rady za serbske naležnosće w Swobodnym staće Sakskej Marja Michałkowa reaguje na přinošk SN wo iniciatiwnej skupinje za Serbski sejmik „Ministerka pomoc přilubiła“:
26. januara 2016 bě w Serbskich Nowinach wozjewjene, zo ministerka dr. Eva-Maria Stange iniciatiwnu skupinu za legitimowane zastupnistwo Serbow – Serbski sejm – podpěruje. Zastupjerjo Rady za serbske naležnosće w Swobodnym staće Sakskej so dźiwaja. Čehodla?
Mějachmy jako serbska rada Sakskeje 21. januara swoje regularne posedźenje w krajnym sejmje. Mjez druhim smy so ze statnej ministerku, knjeni Stange, wobšěrnje rozmołwjeli. SN wo tym rozprawjachu. Wězo su so čłonojo serbskeje rady ministerki prašeli, što k idejam iniciatiwneje skupiny měni. Wona nam cyle jasnje wotmołwi – a tak steji to w protokolu posedźenja –, zo so do wěcowneje diskusije Serbow njeměša. Wo tym maja Serbja sami rozsudźić. Tohodla nas rozprawa w SN zadźiwa. Njemóžu sej předstajić, zo ministerka tak rozdźělnej měnjeni zastupuje.
Zapósłane (28.01.16)
Tomaš Bjeńš z Konjec wupraja so k rozprawnistwu wo hłownej zhromadźiznje Ralbičanskeje wohnjoweje wobory w SN z 18. januara:
Kaž Serbske Nowiny w přinošku mjez druhim rozprawjeja, njelutowaše nawoda wobory Achim Měrćink z kritiskimi słowami napřećo Ralbičansko-Róžeńčanskej gmejnskej radźe a jich čłonam a cituje jeho, „zo pozicija někotrych radźićelow Swobodneho wolerskeho zjednoćenstwa Delany (SWZD) pokazuje, zo nimaja woni respekt a njewědźa hódnoćić, hdyž wobornicy druhim pomhaja a so za mzdu njeprašeja“. Zo njeje swoju kritiku jenož připódla, ale cyle wědomje a raznje zwuraznił, woznamjenja, zo ćěri Achim Měrćink wědomje klin mjez wohnjowu woboru a za nju zamołwitu gmejnsku radu.
Zapósłane (26.01.16)
K rozprawje wo wuradźowanju zhromadźizny zarjadniskeho zwjazka, wozjewjenej w SN z 15. januara, zastupowacy wjesnjanosta gmejny RalbicyRóžant a čłon zarjadniskeje zhromadźizny Tomaš Bjeńš z Konjec slědowace přispomnja:
Zapósłane (08.01.16)
Wórša Šołćina z Róžanta ma kritiske přispomnjenje k přinoškej w SN:
Čitach w srjedownym wudaću Serbskich Nowin wo nowolětnym pućowanju młodych Róžeńčanskich swójbow a jich „nomadowym“ dyrdomdeju. Dźěćom je so zawěsće lubiło a su ze zapalom pódla byli, byrnjež chětro zyma było. Přiwšěm měnju, zo měło kóžde (organizowane) dźěćace zarjadowanje tež wěsty kubłanski efekt měć abo znajmjeńša wěste prawidła a normy wobkedźbować. Što pak čitach? Dźěći móžachu z kłokom a prokom na (wězo fiktiwneho) wjelka třěleć! Wothladajo wot wšěch diskusijow za abo přećiwo wjelkej – tu měrjachu so na zwěrjo, kotrež steji pod škitom přirody! Móžeš to za manipulaciju měć, snano bě to tež cyle jednorje njepřemyslene, ale pedagogisce prawje to njebě. Na wjelka třěleć je zakazane, to drje je znate, wšako běchu mjez staršimi tež hajnicy. Sym wćipna, kak bychu to wopodstatnili, by-li (abo snano samo je) so něchtó na tym postorčił. Mamy dźiwich swini dosć – njeby to lěpša alternatiwa była?
Zapósłane (30.12.15)
Hildegard Kućankowa z Budyšina poćahuje so na přinošk w Serbskich Nowinach z 18. decembra wo darje na dobro Němčanskeje pěstowarnje:
Čitajo přinošk wo darje knjeza Joachima Weckera Němčanskej pěstowarni běch zwjeselena. Wšako je Liebenthal (Lubomierz) tež moja ródna domizna. Sym so tam lěto pozdźišo hač wón w Liebenthalskej klóšterskej wsy (Stiftsdorf) Geppersdorf (Milęcice) narodźiła a buch wottam 2. decembra 1946 z maćerju, wowku a dalšimi wjesnjanami tohorunja wupokazana. Z Hirschberga (Jelenia Góra) dźěše jězba w nakładnym ćahu do kwarantenoweho lěhwa w Žitawje. Nimale tři njedźele dyrbjachmy tam při židkej kałowej poliwce wutrać, prjedy hač móžeše nas nan wotewzać. Dokelž wón po pušćenju z wójnskeje jatby w lěću 1946 hižo wróćo do Šleskeje njesmědźeše, běše jeho kamerad Jakub Běrk sobu do serbskeho Radworja wzał.
Zapósłane (29.12.15)
Pod nadpismom „Horje a dele po Serbach – kedźbować a so njekopolić“ wěnuje so Stanisław Statnik z Ralbic w dopisu knize Jurja J. Šołty:
W decemberskim wudaću Rozhlada móžachmy čitać recensiju Róže Domašcyneje ke knize Jurja J. Šołty „Horje a dele po Serbach“, kotraž bě połna chwalby.
Dokelž sym na stawiznach Delan a předewšěm swojich ródnych Ralbic přewšo zajimowany, tež bohateho stawizniskeho zawostajenstwa našeho njeboh nana dla, sym sej mjenowanu knihu za zymski počas popřał, zo bych snano něšto noweho hišće dotal njeznateho wo Delanach a Ralbicach zhonił.
Zapósłane (11.12.15)
Manfred Hermaš ze Slepoho přispomnja k rozprawnistwu wo hłownej zhromadźiznje župy „Jakub Lorenc-Zalěski“:
Dźěłamy za našich čłonow a nic za to, zo móža zastupjerjo medijow swoje artikle potom ze zwadu a njepřezjednosću wupyšić.
