Stani Nawka z Hamburga piše pod hesłom „Kónc a nimo?“

Njejsym wšak přeco a hnydom „up to date“ nastupajo serbski „bušfunk“, a tuž so stróžich, jako słyšach a čitach wo ka­tastrofalnej situaciji wokoło Serbskich Nowin.

Štó je na tym wina? Tónkróć snadź lědma Domowina. Ale chutnosć njerodźi žort.

Hladam z jednym wóčkom wróćo na zanjechane móžnosće zańdźenych lět a z druhim wóčkom do přichoda. Při wšej woli njewuhladam ani hwězdźički, kiž by so błyšćo a zybolejo mje wabić zamóhło, so požadać wo jedne z mjeztym wjacorych wakantnych dźěławych městnow, bjez kotrychž njebudźe naš „serski blot“ přežiwić.

Sprěnja njejsym – bohudźak – žadyn profi-politikar, ale mam wotzamknjene wukubłanje a samo powołanje. Zdruha nimam dohlad do wšěch kućikow dźěłoweho prawa a zakonskich paragrafow.

Marlene Langerowa z Wotrowa, čłonka iniciatiwy na dobro kapłana dr. Jensa Buliša piše:

Tydźenja, 11. septembra, zhonichmy z wozjewjenjow wotpohlad biskopa Timmereversa, Chróšćanskeho kapłana dr. Buliša do Žitawskeje wosady k nowembrej přesadźić.

To je za nas katolskich wěriwych jara zrudźaca powěsć. Hižo wjele lět smy we Wotrowje bjez swójskeho fararja. Administratiwnje so Wotrow přez Chróšćansku faru zastara. W zašłosći smy tež hižo serbskorěčnych duchownych (na př. přez wotchad do domizny) zhubili a w přichodźe so dalši na wuměnk podadźa.

Kak wusko su cyrkej, wěra a rěč tu we Łužicy ze sobu zwjazane, móžemy wšitcy dźeń wote dnja w našich wjeskach dožiwić. Serbskich, serbskorěčnych duchownych bywa dźeń a mjenje. Hladajo na to, kelko Božich mšow smy hišće měli, jako mějachmy swójskeho duchowneho, je so ličba Božich mšow stajnje redukowała. Dlěši čas so hižo žane dźěćace a młodźinske kemše wjac njeswjeća. Tež ministranća su sebi samym přewostajeni.

Werner Měškank ze Zaspow wupraja so k tuchwilnej diskusiji wo personalnych njedostatkach w serbskich medijach:

Z wěstej poraženosću sym pjatkowne wudaće SN ze 16. požnjenca z jenož dwěmaj stronomaj za Předźenak dóstał a čitał. Hladajo na to, zo tuchwilu tež re­dakciji Noweho Casnika a serbskeho rozhłosa RBB chětro pod pobrachowacymi sobudźěłaćerjemi ćerpitej, čuju so postorčeny, so wuprajić. Chcu přiwšěm ­na trajnu nješwarnu kadrowu politiku w Serbach pokazać.

Chcu, zo SN dźenik wostanje, Nowy Casnik měł dwójce wob tydźeń wuchadźeć, serbske radijo trjebamy cyły dźeń, serbska telewizija w MDR a RBB móhła so rady kóždu sobotu a k přihódnišim wusyłanskim časam na wobrazowkach jewić.

Za to wšak dyrbi so raz zwěsćić: Kak atraktiwne abo skerje drje njeatraktiwne su dźěłowe městna w někotrych serbskorěčnych medijach? Čehodla maš jako Serb resp. Serbowka po zdaću hubjeńše šansy nawjedować serbsku instituciju? (Naliču Wam rady sep „dźiwnych“ přikładow a „připadow“, jelizo to njewěriće!).

W tymle zwisku piše Rebecca Haertel z Berlina nawjazujo na přinošk „,Wukrawjenje‘ strachi wubudźa“ we wudaću SN 19. awgusta:

Z wobžarowanjom sym čitała, zo hrozy strach, zo Serbske Nowiny personelnych problemow dla zańdu. Wot kónca lěta 2021 čitam tute wulkotne nowiny. Wone pomhaja mi jara při nawuknjenju serbšćiny. Sym za wosom měsacow přez nje telko přinawuknyła – gramatisce a při polěpšenju słowoskłada.

Abonowanje SN běše za mnje spočatnje wulke wužadanje, wšako sej dołhi čas njemyslach, zo je moja serbšćina dobra dosć, zo bych Serbske Nowiny rozumiła. Tola k změnje do lěta 2022 bě skónčnje tak daloko: sym Serbske Nowiny abonowała a zwěsćiła, zo móžach ju wjele lěpje rozumić, hač sej myslach. A mjeztym móžu je tak derje čitać, zo pola najwjace artiklow hižo přełožowansku pomoc njetrjebam. Wužiwam Soblex jenož hišće, zo bych teksty analyzowała a tak swoju serbšćinu polěpšała.

Sym Wam woprawdźe dźakowna, zo sym so přewinyła a tak za mnje to dotal njemóžne docpěła. Nadźijomnje so Wam to tež ze Serbskimi Nowinami poradźi. Ja tłóču Wam palcy!