Zapósłane (12.03.20)
Měrćin Wjenk z Drježdźan poćahuje so na „Mój wid“ w SN z 9. měrca:
Ze zadźiwanjom čitach póndźelu komentar „Mój wid“ kolegi-žurnalista Marka Wjeńki k zahajenju sudniskeho jednanja přećiwo něhdyšim funkcionaram Němskeho koparskeho zwjazka DFB, kotrymž wumjetuja, zo su zamołwitych swětoweho zwjazka FIFA wobtykali, zo bychu swětowe mišterstwa kopańcy w lěće 2006 do Němskeje dali. Město toho zo sudnistwo wumjetowanja pruwuje a wotpowědnje sudźi, namjetuje Marko Wjeńka, zo měli zamołwitych ze Zwjazkowym zasłužbowym rjadom mytować.
Je-li to ironisce měnjene było, da sym wonu ironiju přečitał. Skerje sym so čitajo prašał, hač je sej awtor swojeho cynizma wědomy, a jeli haj, hač je tež wo konsekwencach dokładnje přemyslował. Scyła wo napřećiwku njerěčo, zo wšak němskich funkcionarow za něšto chwali, štož katarskim zamołwitym mjez linkami wumjetuje.
Zapósłane (20.02.20)
Regina Šołćina z Konjec wupraja so k móžnemu njepřiwzaću wjacorych dźěći do přichodneho 5. lětnika na Ralbičanskej Serbskej wyšej šuli:
Před wjace hač dwaceći lětami stejachu starši, dźědojo a wowki tři tydźenje kóžde ranje na Chróšćanskim šulskim dworje, zo bychu protestowali a wojowali wo zachowanje tamnišeje srjedźneje šule, su pak podleželi. Diktatura „wothorjeka“ jednaše – a to rigoroznje – na škodu dźěći a staršich. Tónle 5. lětnik přewodźachmy na to w dołhim awtowym korsu do Ralbičanskeje šule. Jimacy to wobraz – z wulkej serbskej chorhoju w prěnim awće –, kotryž dźensa hišće staršich namołwja: Wojujće wo swoje dźěći! Móc a prawo ležitej we wašich rukach. Stawizny so stajnje zaso wospjetuja, a to hustodosć na njedobro. Tež zamołwitosć budźe jónu wot was žadana. Wočiwidnje jedyn politiski režim wot předchadźaceho wuknje. Štož nacionalsocialisća a tež NDR njeběchu zdokonjeli, zo tehdy ludej „pranc tyknychu“, to spytaja knježacy nětko z diktatoriskej asimilaciju zwoprawdźić a dokónčić. Měnjene su naše serbske dźěći!
Zapósłane (19.02.20)
Dr. Bogusz Bujnowski z Lipska wupraja so w swojim dopisu rozprawnistwu wo wuradźowanju Budyskeje měšćanskeje rady z 30. januara 2020:
Ze zadźiwanjom čitach přinošk wo podawku nastupajo přetorhnjenje posedźenja Budyskeje měšćanskeje rady. Spočatnje objektiwne rozprawnistwo měnješe so počasu do ćežko přewidźomneje měšeńcy wšelakich temow. Na kóncu zby wjac prašenjow hač wotmołwow.
Wulki dźěl čłonow měšćanskeje rady bě aktiwnje demokratiski proces haćił, zo bychu tón dźeń zarjadowanje njezapisaneho towarstwa Budyski měr wopytać móhli. Město toho zo bychu SN na tónle problem pokazali, slěduje w artiklu wobšěrne wuwjedźenje pozicijow towarstwa. Nasta zaćišć, zo je towarstwo wopor njewoprawnjenych njepřećelstwow. Iritěrowany předewšěm běch, zo jako čitar wo pozadkach towarstwa kaž tež wo na cyłoněmskej runinje jewjacych so kritikach toho zarjadowanja ničo njezhonich.
Zapósłane (14.02.20)
Marija Koklina z Radworja: Witamy tak nowu wjesnjanostku?
Gratuluju knjeni Madeleine Rentsch do noweho zastojnstwa wjesnjanostki Radworskeje gmejny a přeju jej bohate Bože žohnowanje, čiłeho ducha a stajnje wotewrjene wucho a wutrobu za naležnosće wjesnjanow. Wjeselu so, zo bu wona jako žona minjenu njedźelu z wjetšinu hłosow demokratisce wolena. Haj, woni ju demokratisce wolichu – to rěka, zo špiheluje so we wólbnym wuslědku wola wjetšiny wolerjow a wolerkow Radworskeje gmejny. Chwalu sebi, zo so cyle w zmysle tuteje demokratije tež (něhdyši) wjesnjenjo słowa jimaja. Mje pak jara dźiwa, kak so do lěsa woła, prjedy hač hišće móhła knjeni Rentsch scyła jedyn dźeń w zastojnstwje swoje kmanosće dopokazać. Cyle w zmysle ducha našeho časa su to prěnjotnje skeptiske hłosy, kotrež njestaja dobry wotmysł noweje wjesnjanostki prosće do prašenja, ale samo dočasnje prowokujo kritizuja. Sym zludana, zo so knjeni Rentsch samo wosobinsce nadběhuje a zo so wosobinske daty cyle njepřemyslene do zjawnosće njesu. Priwatna sfera wosoby ma absolutny tabu wostać.
Zapósłane (12.02.20)
Jan Nuk z Radworja so praša: Wuslědk wólbow wjesnjanosty w Radworju demokratiski?
Radworska gmejna je woliła a knjeni Madeleine Rentsch z Łupoje je z 55,6 procentami dobyła. Wšitko w porjadku, móžeš sej myslić, tak to je w demokratiji.
Tola demokratija ma swoje brachi tam, hdźež dźe wo škit mjeńšinow. Štyrjo kandidaća stejachu w Radworju na wólbnej lisćinje, třo Serbja a Němka. Wšitcy štyrjo su so we wólbnym boju jara prócowali. Tola w jednym so jich programy rozeznawachu: Serbscy kandidaća so prócowachu serbsku problematiku tematizować a su swoje flajery tež w serbskej rěči rozdźělili. Němska kandidatka so tuteje temy njeje přimała. Su to wolerjo připóznali abo bě to snano samo za serbskich kandidatow kontraproduktiwne?
Wot 1 877 wotedatych hłosow dóstachu serbscy kandidaća zhromadnje 833, potajkim 44,4 procenty. To je něšto wjace, hač wučinja podźěl maćernorěčnych Serbow w Radworskej gmejnje. To pak tež wupraja, zo zajimy mjeńšiny nastupajo wobknježenje rěče za němsku wjetšinu žanu relewancu nimaja.
Zapósłane (05.02.20)
Lětuši ptači kwas SLA je Jandytarja Hajnka ze Smječkec k slědowacej basni pohnuł:
Kóžde lěto zas
swjećimy swój ptači kwas.
Tež lětsa wćipni chwatachmy
do Chróšćanskeje „Jednoty“,
zo bychmy kaž dotal tam wjesele
swjećili a spěwali zhromadnje!
Što pak dožiwichmy tam?
To skrótka tule wuprajam:
Wočakowach – kaž wšitcy tam w hali –
PTAČOKWASNY HALIGALI.
A što bě? Hali, gali, haj!! A tole zas a zas.
Zdalował pak bě so přewšo lubowany
ptači kwas!!
A hlej!
Krótko do kónca – to čłowjek njeby wěrił –
je awtor šće na ptači kwas sej zwěrił!!!
Jenož derje, wšako hewak kóždy hósć by
myslić móhł,
zo mylnje je do kabareta šoł!!
Dodawk:
Wuměłcam z wutroby pak tule prajić chcu:
Wukon waš bě wulkotny a w porjadku!
Zapósłane (18.12.19)
Hanka Budarjowa a Marka Cyžowa dźakujetej so w mjenje wuběrka za zjawnostne a lobbyjowe dźěło Zwjazkoweho předsydstwa Domowiny jeho referentce Borborje Felberowej składnostnje wotchada na wuměnk:
Luba Borbora, nochcemoj wěrić, zo kónči so z kóncom tohole lěta tež naš zhromadny čas dźěła we wuběrku.
Po wólbnej zhromadźiznje nalěto 2017 smy so skonstituowali a započachmy wobzamknjenje Hłowneje zhromadźizny Domowiny zeskutkownjeć. Přiwobroćichmy so nadawkej, naprašowanje čłonstwa serbskich towarstwow přewjesć a tak prěni króć zjawne měnjenja wo Domowinje zwěsćić. To sta so loni, a prěnje wuslědki su lětsa předleželi. Naš nadawk bě trěbny a łoskoćiwy, přetož skerje skeptiske bě začuwane hódnoćenje třěšneho zwjazka serbskich towarstwow. Nic naposledk mamy so Tebi dźakować, zo bu naprašowanje wot nazhonitych fachowcow zdźěłane a wuhódnoćene. A hlej, mějachmy spóznać, zo běchu naše wobmyslenja njewoprawnjene. Kaž naprašowanje wujewi, so wjele wjace ludźi zajimuje za dźěławosć Domowiny, hač wo njej wě: Deficity tča w informaciji a komunikaciji.
Zapósłane (16.12.19)
Janka Rögnerowa z Budyšina dźakuje so za „wurjadny koncert 1. serbskeje kulturneje brigady k adwentej“:
Trójnu „Sławu“ 1. serbskej kulturnej brigadźe! Móžach lětsa hižo oratorij „Podlěćo“, premjeru „Hrodźišćo“ a nětko adwentny koncert z kulturnym ćělesom dožiwić. Je jara zwjeselace, z kajkej zahoritosću a nutrnosću gymnaziasća twórby, hač tradicionalne abo načasne, přednošuja. Wosebity dźak słuša cyrkwinskemu hudźbnemu direktorej Friedemannej Böhme. Bě słyšeć a widźeć, zo zamóže wón młodych spěwarjow za hudźbu zahorić. Wosebje je mje hnuło, kak młodostni ze serbskim duchom publikum docpěwaja, a to nic jeno serbski. Tež małemu chórej pod nawodom knjenje Judith Škodźineje wulku chwalbu a šulerjam 12. lětnika za wuběrnu a na wysokim niwowje zanjesenu překwapjenku.
Přeju wam wšěm rjany zbytny adwentny čas, žohnowane hody a přińdźće strowi do noweho lěta, zo bychmy tež klětu tajke wulkotne hudźbne wjerški z wami dožiwić móhli!
Zapósłane (06.12.19)
Tomasz Nawka z Budyšina piše:
Wšitko w rozprawje „Smjerdźečenjo wulce swjećili“ wo 55. narodnin Smjerdźečanskeje rejwanskeje skupiny w Chrósćicach trjechi (SN z 2. decembra, str. 4). A bě to tež woprawdźe jara rjany a wotměnjawy narodninski program.
Čehodla pak so stajnje zaso při dźakowanju zabywa skedźbnić na tworićela hudźby a so jemu za jeho spušćomne a poradźene (hudźbne) dźěło – nimo wšitkich dalšich swěrnych přewodźerjow, poradźowarjow a pomocnikow – dźakować? Wosebje tež, hdyž myslu aktualnje na nowotwórbu „Janska kermuš“, kotraž je minjenu sobotu swoju poradźenu prapremjeru dožiwiła! To jara zadźiwa, dokelž dźě su skoro wšitke reje Smjerdźečanskeje rejwanskeje skupiny – a to hižo mnohe lěta, lětdźesatki! – hudźbnje stworjene, to rěka skomponowane, instrumentowane abo za najwšelakoriše instrumenty w najwšelakorišim, wotměnjacym wobsadźenju hercow wot jeničkeho komponista a hudźbutwórca: Měrka Šołty z Budyšina. Što by była reja bjez po zakładnej mysli a prědłoze choreografa stworjenej hudźbje?! A što bjez stajnje spušćomneho hudźbneho přewoda a nawjedowanja?
Zapósłane (04.12.19)
Někotre wudospołnjenja k přinoškej „Jeničce při přilubjenju Domowiny wostało“, wozjewjenemu w SN z 25. nowembra, podawa Zala Cyžowa, županka župy „Michał Hórnik“:
Jara sej chwalu aktiwity Eriki Maywaldoweje na polu kreatiwnych zaběrow za dźěći a młodostnych z Konjec a Šunowa, kotrež hižo dźesać lět dołho praktikuje. Je to jedyn z přikładnych rěčnych rumow, skićacy młodostnym přiležnosć serbsku rěč nałožować, kulturu, naše tradicije a nałožki hajić a pěstować. K přinoškej Alfonsa Handrika mam hišće někotre trěbne přispomnjenja a dodawki.
