Jan Nuk z Radworja rysuje dotal skerje njeznate zasłužby spočatk měsaca zemrěteho Achima Nawki:
9. februara hódnoćachu Serbske Nowiny žiwjenje Radworčana Achima Nawki, kiž bě 3. februara zemrěł. Wudospołnić chcu tři aktiwity trajaceho wuznama zemrěteho, zo bychu za stawiznopis dokumentowane byli.
We wosomdźesatych lětach minjeneho lětstotka zrodźi předsydstwo Radworskeje Domowinskeje skupiny mysličku, dosć roztřěskane Radworske wjesne puće z mjenami woznamjenić. Domy běchu do toho jeničce z čisłami wuhotowane. Achim Nawka přewza nadawk, za to namjet naćisnyć. Nimo we wobydlerstwje hižo wužiwanych pomjenowanjow kaž Wětrnik, Młynske chěže abo Lilijowa prócowaše so wón zasłužbnych Radworčanow počesćić, zo njebychu wobydlerjo na nich zabyli. Tak mamy dźensa w Radworju pomjenowanja pućow zasłužbnych narodnych a nabožnych prócowarjow w ličbje, kaž lědma druha wjes we Łužicy: Su to dróhi Alojsa Andrickeho, Jakuba Lorenca-Zalěskeho, Józefa Nowaka, dr. Marje Grólmusec a Michała Nawki.
Hladajo na najnowše rozestajenja mjez Korutanskimi Słowjencami a knježerstwom w awstriskim Celovecu w zwisku z nowej wustawu kraja piše słowjenski nakładnik prof. Lojze Wieser:
Skónčnje, sej myslach, Korutanska je drje wulke wužadanje, tola stajnje zaso so prawy puć namaka, byrnjež pozdźe. Tola nětko, hdyž su primat němskeje rěče skradźu we wustawje zakótwili, póčnu dwělować. Lětstotk šowinizma je prawdźepodobnje slědy zawostajił. Lětdźesatki trajacy „trojopakt“ SPÖ, ÖVP a FPÖ so přez paragraf 5 skradźu do korutanskeje wustawy zadobywa, a to přez posleńcu, wo čimž minjeny čas ani jónu zjawnje rěč njebě. Kompromis we wustawowym konflikće swjeća nětko jako dobyće rozuma.
Yoshihisa Hagiwara, student slawistiki w Tokiju pola docenta prof. dr. Christopha Gora Kimury, bě w juniju 2016 Serbow a Łužicu wopytał. Wo swojich dožiwjenjach w zwisku z ćěkancami a požadarjemi azyla napisa wón slědowacy přinošk, kotryž je nam Jurij Łušćanski posrědkował:
Wo Serbach a požadarjach azyla ze Syriskeje su nastawk japanskeho žurnalista Tasuka Kido w regionalnej nowinje Hokuriku Chunichi Shimbun wozjewili. Po wotewrjenju čary Hokuriku Shinkansen-čary přez morjo wuhladamy pola nas w Kanazawje – hłownej kupje kraja – w přiběracej měrje žony, kotrež w hidšabje-rubišku chodźa. Je to wonkowne znamjo muslimkow ze wšelakich krajow.
K aktualnym podawkam w kopańcy piše Heinz Noack z Wulkeje Dubrawy:
Lětdźesatki běchmy we wuchodnej Sakskej wot zapadoněmskeje kopańcy wuzamknjeni. Zo móhli najwažniše hry widźeć, stajichmy swoje anteny do směra na Čěsku, bjerjechmy zwuk z radijoweho sćelaka Rias a běchmy z přewšo špatnym wobrazom spokojom. Nětko móžemy kopańcu zwjazkoweje ligi wšědnje sćěhować, byrnjez z dołhimi wabjenskimi přestawkami.
Bjezdwěla su Mnichowscy Bayerojo wusahowace mustwo, kotrež ma prosće tež wjele zboža. Nimo toho su woni lubušcy sudnikow. To pak mje tež na čas NDR dopomina, jako stawaše so mustwo ministra za statnu wěstotu BFC lěto wot lěta mišter, mjezynarodnje pak bě spěšnje na kóncu. Minjeny kónc tydźenja čujach so kaž woneho 22. měrca 1986. Tehdy přizwolichu BFC w hrě přećiwo Lok Lipskej w přidatnym hrajnym času „jědnatku hańby“, kotraž wjedźeše k njesprawnemu wurunanju 1:1.
Ludwig Zahrodnik z Jaseńcy zhladuje na serbske narodne žiwjenje:
Kaž w mnohich druhich wsach tež su so młodźi a starši Jasčenjo při zhromadnej silwesterskej zabawje do noweho lěta podali. Swjedźenjowanje pak dale dźe: Nimo někotrych swójbnych swjedźenjow, kaž 90. narodniny Rejzy Šwejdźineje, běchu to jolka-swjedźeń w Nuknicy, ptačokwasny program SLA w Chrósćicach a póstniska zabawa w Jaseńcy.
Wo ptačokwasnym programje SLA sym wšudźe jenož chwalobne słowa słyšał. Jako zasłyšach w Chróšćanskej „Jednoće“ stary šlager „Słónco a kwětki“, so dopomnich, kak běch 1957 w starej Budyskej „Krónje“ prěni program SLA pod nawodom Jurja Winarja sobu dožiwił. Rady na to myslu, kak zahorjeni my tehdyši studenća Serbskeho wučerskeho wustawa (SWW) wo programje běchmy. Ale dopominam so tež na wuprajenje staršeho knjeza, zo to žadyn ptačokwasny program njebě, ale keklija.
Šibały přinošk k wobrazej we wudaću SN z 8. februara podawa tule Jandytar Hajnk ze Smječkec:
Lětsa, dnja 8. februara,
je budźił wobraz mje ze spara!
W SN wuhladach na stronje 3
žónske cyby w pjekarni:
włosy „damy“, kiž organizuje
trěbne wiki kubłanske.
Ně wšak, ně!!
Tajke cólkry, wiwle, šešerje
w pjekarni?
Kak wohidne!
(Štóž tykanc debi a ma tajke šešerje,
njech swój produkt samlutki zežerje!)
PS:
Bych-li był fotograf, to njebych swarił,
bych zawěsće tej „damje“ běły kepi darił!
Na čitarski list Jana Nuka „Wostajmy cyrkej we wsy“, wozjewjenym w SN z 31. januara, pisataj rěčnikaj iniciatiwy Serbski sejm dr. Měrćin Wałda a Hanzo Wylem-Kell:
Róža Wokowa z Kulowa je lětuši ptačokwasny program SLA w Kulowje dožiwiła a wo nim rozprawja:
Kaž kóžde lěto wopytach ptači kwas Serbskeho ludoweho ansambla. Kulowska wjacezaměrowa hala bě tónkróć jara derje pjelnjena, štož snano na tym zaležeše, zo je SLA 60. raz ptačokwasny program předstajił. Abo snano bě wabjenje tónkróć lěpše. Tež w cyrkwi běchu na podawk skedźbnili. A tak wuhladach mjez kwasnymi hosćimi duchownych, dźěći a młodźinu a wězo mnohich ludźi staršeje generacije, kotřiž běchu snano wšitke dotalne 59 ptačokwasnych zarjadowanjow SLA sćěhowali. Nawal při wječornej kasy bě wulki, a dyrbjachu samo stólcy přistajić.
Program bě z 22 programowymi dypkami połny zapala, a publikum reagowaše po kóždym přinošku z přikleskom. Akterojo ansambla wustupowachu w katolskej narodnej drasće, kotraž bě bjezporočna. Wjeršk bě serbska njewjesta, kotraž so jenož w jednym dypku na spočatku programa pokaza. Cyłkownje parowach Wojerowsku a Slepjansku drastu. Dobru žiłku při zestajenju rejow měještaj nastupajo hudźbu Jan Chlebníček a nastupajo choreografiji Juraj Kubánka.
Benedikt Dyrlich wupraji so k zapósłanemu „Wostańmy cyrkej we wsy“ Jana Nuka we wudaću SN 31. januara:
Jan Nuk ma hinaše měnjenje wo zastupnistwje serbskeho ludu hač na přikład wjace hač 800 Serbow (mjez nimi zasłužbni a angažowani kulturnicy a wuměłcy), kiž podpěruja wuraznje iniciatiwu a zjawnu diskusiju k wutworjenju Serbskeho sejma. Jan Nuk ma wězo prawo, swoje „hinaše měnjenje“ zwuraznić a zjawnje zastupować, runje kaž smě kóždy swoje měnjenje měć wo politiskim zastupnistwje Domowiny. Fakt pak je, zo Domowina jako zapisane towarstwo de jure njemóže rěčeć za wšón serbski lud, štož su dotal wšě seriozne posudki w tejle naležnosći (prof. Kotzur, prof. Vogt a dalši) wobkrućili.
„Wostańmy cyrkej we wsy“, měni Jan Nuk z Radworja k njedawnemu kubłanskemu wjerškej Serbskeho sejma w Budyšinje a k rozprawnistwu wo nim:
Kóždy, hač Serb abo Němc, kotryž so na dobro serbstwa angažuje, zasłuži sej respekt a připóznaće. Tole přitrjechi bjezdwěla tež za akterow kubłanskeho wjerška 14. januara w Budyšinje.
Dr. Andreas Kluge je w zawodnym přednošku znosył mnohe fakty, kotrež miseru serbskeho wučerstwa wučinjeja. Wězo su wone Domowinje, Serbskemu šulskemu towarstwu a sakskemu kubłanskemu ministerstwu w dalokej měrje znate. Nješkodźi pak, je stajnje znowa do fokusa dźěławosće stajeć.