Zapósłane (07.02.17)
Róža Wokowa z Kulowa je lětuši ptačokwasny program SLA w Kulowje dožiwiła a wo nim rozprawja:
Kaž kóžde lěto wopytach ptači kwas Serbskeho ludoweho ansambla. Kulowska wjacezaměrowa hala bě tónkróć jara derje pjelnjena, štož snano na tym zaležeše, zo je SLA 60. raz ptačokwasny program předstajił. Abo snano bě wabjenje tónkróć lěpše. Tež w cyrkwi běchu na podawk skedźbnili. A tak wuhladach mjez kwasnymi hosćimi duchownych, dźěći a młodźinu a wězo mnohich ludźi staršeje generacije, kotřiž běchu snano wšitke dotalne 59 ptačokwasnych zarjadowanjow SLA sćěhowali. Nawal při wječornej kasy bě wulki, a dyrbjachu samo stólcy přistajić.
Program bě z 22 programowymi dypkami połny zapala, a publikum reagowaše po kóždym přinošku z přikleskom. Akterojo ansambla wustupowachu w katolskej narodnej drasće, kotraž bě bjezporočna. Wjeršk bě serbska njewjesta, kotraž so jenož w jednym dypku na spočatku programa pokaza. Cyłkownje parowach Wojerowsku a Slepjansku drastu. Dobru žiłku při zestajenju rejow měještaj nastupajo hudźbu Jan Chlebníček a nastupajo choreografiji Juraj Kubánka.
Porjedźenka
Zapósłane (03.02.17)
Benedikt Dyrlich wupraji so k zapósłanemu „Wostańmy cyrkej we wsy“ Jana Nuka we wudaću SN 31. januara:
Jan Nuk ma hinaše měnjenje wo zastupnistwje serbskeho ludu hač na přikład wjace hač 800 Serbow (mjez nimi zasłužbni a angažowani kulturnicy a wuměłcy), kiž podpěruja wuraznje iniciatiwu a zjawnu diskusiju k wutworjenju Serbskeho sejma. Jan Nuk ma wězo prawo, swoje „hinaše měnjenje“ zwuraznić a zjawnje zastupować, runje kaž smě kóždy swoje měnjenje měć wo politiskim zastupnistwje Domowiny. Fakt pak je, zo Domowina jako zapisane towarstwo de jure njemóže rěčeć za wšón serbski lud, štož su dotal wšě seriozne posudki w tejle naležnosći (prof. Kotzur, prof. Vogt a dalši) wobkrućili.
Zapósłane (31.01.17)
„Wostańmy cyrkej we wsy“, měni Jan Nuk z Radworja k njedawnemu kubłanskemu wjerškej Serbskeho sejma w Budyšinje a k rozprawnistwu wo nim:
Kóždy, hač Serb abo Němc, kotryž so na dobro serbstwa angažuje, zasłuži sej respekt a připóznaće. Tole přitrjechi bjezdwěla tež za akterow kubłanskeho wjerška 14. januara w Budyšinje.
Dr. Andreas Kluge je w zawodnym přednošku znosył mnohe fakty, kotrež miseru serbskeho wučerstwa wučinjeja. Wězo su wone Domowinje, Serbskemu šulskemu towarstwu a sakskemu kubłanskemu ministerstwu w dalokej měrje znate. Nješkodźi pak, je stajnje znowa do fokusa dźěławosće stajeć.
Zapósłane (27.01.17)
Bjarnat Cyž z Noweje Jaseńcy wupraja so k přinoškej „Njeje přepozdźe Serbski sejm wutworić“ w SN ze 24. januara:
W mjenowanym interviewje z dr. Měrćinom Wałdu nawjazuje redaktor na wjacorych městnach na moje wuprajenja w decemberskim přinošku. Wuwjedźenja dr. Wałdy na stajene prašenja pak zbudźeja we mni wjace prašenjow hač wotmołwow.
Hižo w prašenju wólbnych modalitow čitar njezhoni, wo kotru juristisku wosobu so jedna, kotraž wólby přewodźa a zamołwja. Rěč je wo Radźe starostow, kotraž pak nima žanužkuli legitimaciju juristiskeje wosoby. Dale njezhonimy, kotry juristiski status ma tele serbske zjednoćenstwo měć, kotremuž „Sejm“ předsteji. Prašenje, hač jedna so wo priwatne abo zjawnoprawniske zjednoćenstwo, wostanje tu wotewrjene. Štó so jako přirodna wosoba po kotrych modalitach z čłonom stanje, tohorunja jasne njeje.
Zapósłane (17.01.17)
Alfons Ryćer ze Šunowa piše k „Rozmyslowanemu“ Marka Wjeńki w Serbskich Nowinach z pjatka, 13. januara:
Mamy w Němskej swobodu měnjenja. W žanej nowinje pak njejsym dotal tak jasne słowa k woprawdźitym přičinam telko wójnow a njeměrow na swěće čitał kaž minjeny pjatk w našim serbskim wječorniku. Wulke připóznaće za to Markej Wjeńce za jeho přinošk, za iniciatiwu Slepjanskich wobydlerjow w samsnym směrje a cyłej nowinskej redakciji za zmužitosć, takle wotewrjenje rozprawjeć. Je najwjetši čas, zo so wobstajne šćuwanja přećiwo Ruskej skónča.
Mnozy Serbja, wosebje wjetšina młódšeje generacije, najskerje njewědźa, zo je nas w 40tych lětach minjeneho lětstotka Sowjetski zwjazk hnydom dwójce před narodnej smjerću wuchował. Ta hrožeše nam ze stron fašistiskeje Němskeje a krótko po Druhej swětowej wójnje ze stron nowych komunistiskich politiskich zamołwitych na wuchodźe Němskeje.
Zapósłane (09.12.16)
Regina Šołćina z Konjec piše k njedorozumjenjam mjez Domowinu a iniciatiwnej skupinu Serbski sejm:
Běch wostrózbnjena, jako čitach přinošk „Snano cyrkej pomha“ w Serbskich Nowinach z 30. nowembra. Njerozumju, zo dyrbi so „swójska zópka“ tak radikalnje na kóšty druhich warić. Dóstach podobnu negatiwnu informaciju tež hižo z druheje strony.
Njedowidźu, zo dyrbju tu hišće pomhać wolij do wohenja leć! Zo tež hinak dźe, je Slepo njedawno dopokazało!
Mam serbsku dušu a nošu z hordosću znamješko „serbskeje lipy“. Tohodla tule zjawnje cofnu připrajenje za mnje a mandźelskeho, jako sympatizantaj na lisćinje iniciatiwneje skupiny Serbski sejm stać. Swoje připrajenje dach knjezej Měrćinej Wałdźe z naiwneje njewědy po zhromadźiznje w Chróšćanskej šuli. Wopominachmy tam Chróšćan zběžk před 15 lětami.
Hdyž so tale „kara“ Bóh dał k dobremu zwjertnje, sym zwólniwa k swojemu připrajenju dale stać. Hižo bamž Jan XXIII. praješe: „Zhibować, njełamać!“ a njeboh Michał Nawka: „Serbja dyrbja hromadźe dźeržeć kaž jedna wulka swójba!“
Zapósłane (08.12.16)
Antonín Vlk z čěskeho Mělníka piše:
Jara zajimawy je nastawk wo towarstwje w Českej Lípje, kotrež přihotuje někotre akcije k 1 100. róčnicy smjerće swjateje Ludmile.
Při čitanju nastawka je moju kedźbnosć wubudźiła informacija wo pochadźe swjateje Ludmile. Najskerje hižo nichtó njedwěluje na jeje serbskim pochadźe, ale podata informacija wo městnje naroda w nastawku je wopačna.
Ludmila njebě Milčanka a njesłušeše do tež žanoho druheho kmjena tehdyšich słowjanskich splahow mjez Łobjom a Wódru. Wona słušeše do serbskeho splaha Pšowjanow. Tón bě zasydleny na prawym přibrjohu Łobja, dźensa w srjedźnej a sewjernej Čěskej, a bě sewjerny susod Čechow, zasydlenych na lěwym přibrjohu Łobja.
Najstarša chronika čěskich stawiznow z lěta 1125, tak mjenowana „Kosmowa chronika“, nam wuswětla, zo „ běše Ludmila dźowka knježićela hrodźika Pšow-Slawibora“. Jeho mandźelska, mać Ludmile, rěkaše Lidoslawa. To stej jeničkaj znataj knježićelej nad njewotwisnym Pšowom.
Zapósłane (07.12.16)
Křesćan Buk z Drježdźan rěči hladajo na přinoškaj w SN wo „prowincialnym myslenju“ w Serbach:
Awtoraj Marko Wjeńka w „Rozmyslowane“ a Jan Nuk w „Zapósłane“ mataj dospołnje prawje, přetož wobaj kritizujetaj „staru brašnosć“ našeho luda. Njepřezjednosć kóždy z njeju raznje podšmórnje, wosebje Jan Nuk. Najebać mały přinošk wón situaciju w Serbach dokładnje analyzuje.
Šulske towarstwo čuje so jako wosebity a jenički rěčnik Serbow w šulskich, haj samo w kulturnych prašenjach. W poslednich pak tež Zwjazk serbskich wuměłcow a skónčnje Serbski Sokoł sobu rěčitej. Zabyć njesměmy tón njekonstituowany a wot žanoho Serba, hač we Łužicy abo zwonka njeje bydli, njewoleny Sejm, wustupowacy jako rěčnik Serbow. Zo hišće eksistujetej Domowina jako třěšny zwjazk serbskich towarstwow a Rada za serbske naležnosće, to wšo sejmikarjow njezajimuje.
Zapósłane (06.12.16)
Pawoł Rota z Ralbic piše:
Jako wuměnkar nětkole na dołhich zymskich wječorach wšědnje swoje Serbske Nowiny dokładnišo a něštožkuli wospjet čitam. Často móhł so k někotrej nowince wuprajić. K přinoškej pod „Zapósłane“ w SN ze 24. nowembra to činju.
Přikład z lěsow 200 km wot Moskwy da drje so z Łužicu přirunować, nic pak měrić. Ja sam tež hišće žiweho wjelka widźał njejsym. Ale muž w něhdźe tři kilometry zdalenych susodnych Konjecach je so pječa w poslednim wokomiku před wjelkom do awta wuchował.
