Měrko Šołta z Budyšina so słowa jima a skedźbnja na pomjenowanje:
SN nałožuja a zaměšeja wospjet pomjenowanja nastupajo cyrkej swj. Pětra w Budyšinje (hlej Předźenak z 8. oktobra, str. 1 a SN z 11. oktobra, str. 4). Zo rěkamy jako katolikojo Pětrowej cyrkwi w Budyšinje „tachantska“ je serbska wosebitosć a poćahuje so jenož na nju. Wot časa Jana Leisentritta bě tachant (dekan) kapitla swj. Pětra najwyša cyrkwinska awtorita Łužicy, a po nim tež kóždy jeho naslědnik, postajeny a wobkrućeny přez krajneho knjeza (čěskeho krala) a bamža. To so přiběrajcy pomjeńšowaše, poćahujo so na cyrkwinsko-prawnisku kompetencu ze spočatkom Třicećilětneje wójny a bu dale a bóle wobtřihowane, wosta pak hišće hač do kónca 18. lětstotka žórło stajnych rozestajenjow mjez tachantstwom a protestantami. Budyska měšćanska němska ewangelska wosada reklamowaše samsnu cyrkej jako swoju farsku. Zwada skónči so srjedź 19. lětstotka ze zrěčenjom mjez tachantstwom a měšćanskej radu, a prawniskim dźělenjom cyrkwje sameje.
