Mandźelskaj Else a Günter Zech z Miłoraza wojujetaj wo zdźerženje swojeje ródneje wsy
Po planach předewzaća Łužiska energija a milinarnje (LEAG) ma so Miłoraz rozšěrjenja Wochožanskeje brunicoweje jamy dla wotbagrować. Kaž we wšelakich žórłach rěka, je wjetšina wobydlerjow za přesydlenje, dokelž hižo proch a haru njeznjesu. Přiwšěm pak so někotři tež spjećuja.
Hans Rulka bě z dowěru do Boha žiwy. Kóždu njedźelu chodźeše w Slepom kemši, a mandźelska jeho přewodźeše. „To běše jimaj wažne“, dopomina so Günter Zech na staršeju jeho maćerje. W lěće 1910 natwarištaj sej w Miłorazu štyristronski statok. Hans Rulka dźěłaše jako muler. Připódla reparowaše kachle cyhelnicy w Nowym měsće nad Sprjewju. Mandźelska pak staraše so wo domjacnosć. „Sprócniwje je wona kóždu hriwnu za chěžu a dwór lutowała“, wnučk rozkładuje.