Bajki a njebajki

srjeda, 29. awgusta 2018
artikl hódnoćić
(0 )

Zo bajki wěrne njejsu, wě kóždy, kiž je wě­stu starobu docpěł. Najlěpši přikład za to je bajka wo Čerwjenawce, kotruž je wjelk zežrał. Zo tuta bajka wěrna njeje, sym kaž druzy tež po zasydlenju wjelkow we Łužicy z njeličomnych wozjewjenjow wjelčich specialistow zhonił. Wěm nětko, zo wjelk za čłowjeka strašny njeje. Za tu wědu sym po lěsach běhacym a wjelče hromadki přepytowacym specialistam woprawdźe dźakowny.

Přiwšěm mje tróšku mjerza, zo tež woni bajki baja. Twjerdźa mjenujcy, zo so wjelk čłowjekej wuwinje, zo jemu z puća dźe a zo so sydlišćam njebliži. Zo to cyle njetrjechi, w Delanach najlěpje wědźa. Tute móličke njewěrnosće pak njejsu tak wažne. Tuž měli wšitcy Łužičenjo dźakowni za wjelki być. Jenož pola nas sej wjelki mjez sobu na pazory teptaja, dokelž njeje za nich ruma dosć. A ničo njenaruna wjeselo, kotrež maja wulkoměšćanscy přećel­jo wjelkow z łužiskeje wjelčeje wobrady.

wozjewjene w: Hospodarstwo
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND