Optometriske přepytowanje – kóždy fachowc njech hlada přez kromu swojeho talerja

Wjele staršich, kubłarjow a wučerjow sej rady njewě, hdyž zwěsća, zo so dźěćo přiběrajcy spodźiwnje zadźerža runje, hdyž wo čitanje abo ­pisanje dźe. Abo hdyž často skorža, zo je hłowa boli, a přepytowanja ­pola lěkarjow wuslědki njepřinjesu. Pomhać móhło jemu snano ­optometriske přepytowanje a z tym zwjetša zwjazany wizualny ­trening. W bliskej wokolinje – a to hnydom w Budyšinje – poskićuje ­tole optikar Rüdiger Lenz. Anja Nowakowa je so z nim rozmołwjała.

Knježe Lenzo, byšće sebje a swoju dźěławosć skrótka předstajił?

R. Lenz: Chcych so hižo wot 6. lětnika sem z optikarjom stać. Staršej wšak měještaj tajki wobchod a tak dožiwjach nimale wšědnje zajimawe dźěła wukubłančow a wukubłancow w dźěłarni, kotrež chcych tež wukonjeć. Tak podach so 1986 na wukubłanje, kotrež po třoch lětach zakónčich. Po tym čakaše na mnje wojerska słužba a pozdźišo dźěłach hišće dwě lěće jako fachowy dźěłaćer za wóčnu optiku pola rjemjeslniskeje komory w Drježdźanach.