Wotstawk k podawkam, kotrež jako młody dožiwiš, drje je z kóždym lětom wjetši, z pomjatka pak so ći wone njepominu. Runje k róčnicam, kaž tuchwilu k mjeztym sydomdźesatej róčnicy kónca Druheje swětoweje wójny, nawróćeja so tež dopomnjenki na wony struchły čas a na nowozapočatk po wójnje.
W Großharthauwje bě mi třeći starši kamerad božemje prajił. Hač dotal bě wšo derje šło na mojim dompuću, bjez zadźěwkow a wohroženjow. Z kóždej kročelu, z kotrejž so domiznje bližach, přiběraše nadźija, zo mje zbožo tež dale njewopušći.
Wutroba hač do šije biła