Prěnička Ralbičanskeho 7. lětnika „Schadźowanka zwěrjatow“ wuwabja wulki zajim. Andreas Kirschke je so z wobsahom a šulerjemi, kotřiž su ju spisali, kaž tež z wučerjemi-iniciatorami hłubšo zaběrał.

Wodosłon z mjenom Hipostar je nowy w zwěrjencu. Wón pak soni wo wulkim, dalokim swěće, chce so sławny stać a wobdźiwany być. Najradšo by do błyšćateho so Las Vegasa ćeknył. „Tam su błudne a dźiwje zwěrjata ... wone naše žiwjenje njerozumja“, warnuje jeho susod, agresiwny, pochmurjeny tiger. Wón pokazuje Hipostarej swoje błuzny. Te bě tiger lěta do toho w Las Vegasu nabył. W fabuli „Ćěkańca ze zwěrjenca?“ tematizuje 13lětna šulerka Isabella Róblec z Nowoslic sony, žadosće, susodstwo a přećelstwo. Jeje přinošk słuša do 21 tekstow w knize „Schadźowanka zwěrjatow“.