Kóždy raz magiski wokomik

pjatk, 23. decembera 2016
artikl hódnoćić
(0 )
17 swójbow su swjata Borbora, jeje pomocnica a swjaty Mikławš (wotprawa) lětsa 4. decembra w Serbskich Pazlicach wopytali, mjez druhim tež Mikławškecow. Nan Chrystof a dźowka Luiza zanjeseštaj jim kěrluš.  Foto: Janina Mikławškowa 17 swójbow su swjata Borbora, jeje pomocnica a swjaty Mikławš (wotprawa) lětsa 4. decembra w Serbskich Pazlicach wopytali, mjez druhim tež Mikławškecow. Nan Chrystof a dźowka Luiza zanjeseštaj jim kěrluš. Foto: Janina Mikławškowa

Swjata Borbora a swjaty Mikławš w Serbskich Pazlicach po puću byłoj

„Sćicha swjata Borbora do durjow wam zakłapa. Pušćće ju do domu! Dźěći, powědajće basničku!“

Tak prošeše pomocnica na dnju swjateje Borbory, 4. decembra, kó­ž­du swójbu w Serbskich Pazlicach, zo bychu do domu zastupić směli. Loni běchu młodostni wsy nałožk wozrodźili. Lětsa přidruži so jej hišće swjaty Mikławš. Tohodla so witanske hrónčko tónraz po­dlěši:

„Swjaty Mikławš ju dźens přewodźa a dźě­ći žno raz wopyta. A hdyž­ so jemu zalubi, to bórze škórnje napjelni.“

wozjewjene w: Łužica
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

nowostki LND