Na proze do noweho lěta raz měrnje raz wótře było

Wojerecy (SiR/SN). Jara rozdźělnje dožiwichu wobydlerjo we Wojerecach přechod do noweho lěta. Mnozy wužiwachu popołdnju miłe wjedro a so mjez druhim při bliskim Šibojskim jězoru wuchodźowachu. W samsnym času zetka so horstka młodostnych na Łužiskim naměsće, hdźež krótko na to mjez wodomjetom a Łužiskej halu mócnje praskaše. „To klinči za pólskimi praskotakami“, měnješe jedna žona swojemu přewodźerjej. W starym měsće bě w tym času dosć měrne. Posledni wječor lěta rozžohnowaše so tam z njewšědnje čerwjenym njebjom.

Hač do 23 hodź. so měrne wotrězki z praskotanjom wotměnjachu. Po tym bě w starym runje tak kaž w nowym měsće dołhi čas ćicho na hasach a mjez domami. To so wo połnocy naraz změni. Štóž na přikład w kompleksu VI abo blisko Łužiskeho naměsta bydli, dožiwi pisany a eksploziwny wohnjostroj, kotryž je ze wšelakich měšćanskich dźělow k njebju stupał.