Po lětomaj přestawki procesiony zaso k wonkownym wołtarkam šli

Ralbicy (SN/MWj). Wysoki swjedźeń Božeho ćěła su dźensa w serbskich katolskich wosadach zaso dostojnje swjećili. Wón je nimo hód, jutrow a swjatkow sobu najwažniši cyrkwinski podawk lěta, z kotrymž kemšerjo wuznawaja, zo wěrja do Jězusa Chrystusa jako přitomneho w přežohnowanym woblatku. Hinak hač w zašłymaj lětomaj kročachu wěriwi lětsa po Božej mši zaso w dołhich procesionach z cyrkwjow k wonkownym wołtarkam, kotrež běchu na tradicionalnych městnach natwarjene. Puć k nim bě na mnohich městnach z mejkami wupyšeny, nimo toho su mjeńše družki a dalše dźěći pisane kćenja kwětkow na puć słali. Zdźěla mějachu wobydlerjo swoje domy z cyrkwinskej a ze serbskej chorhoju wupyšene. Procesiony přewodźachu zwjetša wosadni dujerjo.