Na Njepilic statoku w Rownom su zašłu njedźelu mócnje swjećili. Na dworowym swjedźenju bě składnosć, při hudźbje, dobrej jědźi a serbskej kulturje rjanu nazymu witać.

Rowno (JoS/SN). „Su-li žně w bróžni, potom směmy swjećić“, rjekny předsyda spěchowanskeho towarstwa „Njepilic statok Rowno z.t.“, Manfred Nikel, „a to najebać to, zo nimamy hišće domchowanku“. Spěchowanske towarstwo zhladuje na dobru lětnu bilancu. Wjeršk wšitkich zarjadowanjow běše mjeztym 23. dworowy swjedźeń. Kotoł z jejkowej poliwku, běrnjace placki, domjacy połćik, blachi tykanca a kurjene pstruhi – wšitko je było spěšnje zjědźene. Najbóle požadany pak běše chlěb z drjewjaneje pjecy. Na to njeběštaj Tzschamarjec pjekarskaj mištraj přihotowanaj, byrnjež pěc dwójce napjelniłoj. Samo Manfred Nikel z hłowu wiješe: „To njejsmy hišće ženje dožiwili“.