Rowno (JoS/SN). 45 camprowarjow – wot dźěsća hač k dorosćenemu – běše sobotu w Rownom po puću, zo bychu zymu wuhnali. Dokelž je wjes po płoninje wulka, běchu tući do skupin rozdźěleni po puću, zo bychu wšitke statoki wopytać móhli. Dźěći mějachu priwileg, wosrjedź wjeski wostać, dokelž tu puće dom wot domu tajke dołhe njejsu. Rownjanski wjesny klub kóždolětne camprowanje zarjaduje. Hižo rano zahe so wšitcy na Njepilic statoku zetkachu. Při statnej dróze, na wjesnej hranicy k Mułkecam, běchu cłownu staciju natwarili. Šoferojo a sobujěducy běchu jara darniwi a dóstachu jako dźak žortnu dźaknu kartu z fotom camprowarjow kaž tež z hrónčkom: „Ze swojim darom sće hejsowanske móžnosće Rownjanow polěpšili a z tym zdobom spomóžny skutk na dobro zjawnosće činili. Z tutym wopismom dóstanjeće dowolnosć, našu wjes w kroku přejěć. Ze swojim obolusom sće so zawjazali, zetkaće-li lóštnje předrasćeneho noru, so přećelnje na njeho po­směwknyć a jemu přikiwać.“