Wot spočatka měrca 1992 wuchadźeja Serbske Nowiny jako wječornik. A wot toho časa je pomocnicy w mnohich wjetšich a mjeńšich wsach wšědnje ­čitarjam do domu noša. Najwjetši čas tuž našich pilnych roznošowarjow w lětnjej seriji předstajić (5).

Wróćo zhladujo na roznošowanje našeho wječornika staraše so w Haslowje spočatnje Dubawic swójba wo to. Ale hižo 1994 wěnowaše so tomu tehdy 49lětny Jurij Dźisławk. Hač do kónca lěta 2016, potajkim 22 lět, je so wón při kóždym wjedrje wo to starał, zo mějachu čitarjo w Haslowje, Wutołčicach a Sulšecach stajnje dypkownje našu nowinu w póštowym kašćiku. Po tym to jemu strowota hižo njedowoleše – mjeztym bě sydomdźesaćiny překročił –, so wšědnje na puć nastajić. Pytajo za naslědnikom so wón sobu zamołwity čuješe, přetož wědźeše, zo ma to być stajnje spušćomna a swědomita wosoba, kiž w změnach njedźěła, kotraž je strowa a rady tež kontakt z ludźimi wudźeržuje. Wšitke tele wuměnjenja spjelnješe tehdy ani hišće štyrcećilětny wjesnjan Jan Bermich. Jurij Dźisławk jemu přirěčowaše, přihotujo jeho zdobom na zamołwity nadawk w zajimje čitarjow.