Dwanaćo japoštoljo woni su a Michał ­Lebza je jedyn z nich. Wón předstaja w lětušej jewišćowej inscenaciji pasiona japoštoła Symana. Tón steji bóle w pozadku, runja wjetšinje dalšich japoštołow. Rjec wón wjele nima, hač na zhromadny tekst a na Wótčenaš, kiž so w skupinje modla. „Mam zaso wulki lóšt sobu hrać. To je wosebite dožiwjenje, hdyž telko ludźi sobu čini a tuž sym rady připrajił“, Chróšćan powěda. Drasta, kotruž su akterojo zwoblěkani, a rekwizity jemu pomhaja, so do tehdyšeho časa zamyslić.

Michał Lebza njesteji prěni króć na jewišću. Hižo před dwaceći lětami je wón w pasionje sobu hrał. Tehdy běše wojak. A w hrě „Mór a lubosć“ w lěće 2022 je wón wjacore róle hrał, kaž pisarja w Kamjencu a choreho, kotrehož su lěkowali. Jako wowčer je na wikach wowcy předać chcył. Tež lětsa je za pasion dwě wowcy ze swojeho stadła wubrał. „Tej přeco rady ke mni přińdźetej a móžu jej majkać, stej wosebje měrnej a přitulnej. Tak njezměje hrajer, kiž budźe z nimaj na jewišću, žane ćeže“, 38lětny powěda. Michał ­Lebza je wowcy z pastwy hić nawučił a wjedźe je za powjazom k jewišću na farskej łuce.