Wjelelětny wuměłski nawoda a choreograf baleta Serbskeho ludoweho ansambla, nošer Myta Ćišinskeho a Myta Domowiny kaž tež z rjadom Ľudovíta Štúra a jako Zasłužbny wuměłc Čěskosłowakskeje wuznamjenjeny Juraj Kubánka je 19. pražnika zemrěł. W mjenje SLA so tule komponist a bywši nawjedowacy dirigent kaž tež kapałnik orchestra Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła, Łužiskeje filharmonije a SLA Dieter Kempe słowa jima.

Hdyž sej předstajam, zo bě Juraj Kubánka, jako jeho spočatk 1990tych lět ze­znach, někak tak stary kaž ja nětko, sym dźensa ćim překwapjeniši, kajki w swojej wotewrjenosći runjewon młodostnje skutkowacy čłowjek połny energije, elana a natykliweje wćipnosće je mi tehdy napřećo stał. Wón słušeše za mnje k małej horstce ludźi, pola kotrychž škrička hnydom přeskoči a hdźež mějach na­blaku rjanu wěstosć, zo samsnu rěč rěčimoj.

Lipsk (SN/bn). Załožba za serbski lud wupi­suje kóžde lěto za třoch studentow semesterski stipendij za studij sorabistiki na Instituće za sorabistiku Uniwersity Lipsk. Na kóncu lětnjeho semestra wuhotuja stipendiaća kolokwij, na kotrymž swoje w tym wobłuku zdokonjane wědomostne dźěło zjawnje předstaja.

Z prěnim přednoškom „Poćahi čěskeho a serbskeho narodopisa na zakładźe wustajeńcow w Praze a Drježdźanach na kóncu 19. lětstotka“ je wčera Anna Ko­po­vá titulne přehladki přirunowała. „Wustajeńcy mějachu samsny zaměr, mjenuj­cy žiwjenje předewšěm wjesneho ludu dokumentować a bohatu tradiciju wobchować. Wone běchu narodnemu wozrodźenju wažny impuls, při čimž njejsu panslawistisku mysl wuzamkowali, a polěkowachu wutworjenju moderneje a samostatneje etnografije“, Kopová konkludowaše.

Budyšin/Zhorjelc (KD/SN/bn). Swět sej z hudźbu a wjeselom wotkryć je zaměr Hornjołužiskeho festiwala dźěćaceje hudźby. Tomule wotmysłej wotpowě­dujo je wot minjeneho štwórtka hač do njedźele něhdźe 25 wuměłcow z cyłeje Němskeje na dohromady sydom hraj­nišćach wot Běłeje Wody hač do Žitawy pěstowarskim a šulskim dźěćom pisane a wotměnjawe programy předstajało. Zakón­čacy koncert wuhotowaštaj mjez druhim Kubšiske duwo Leichtfuß und Liederliesel a Choćebuski spěwytwórc Bernd Pittkunings před Hórnikečanskej Energijowej fabriku. Serbski spěwacy poet, kaž „Pytkej“ rady rěkaja, zamó swój publikum ze swójskimi pěsnjemi w hornjo- a delnjoserbšćinje kaž tež w němčinje zahorić. Kaž hižo w Budyšinje, hdźež bě pjatk na dworje Kamjentneho domu hrał, su dźěći mócnje sobu spěwali. Leichtfuß und Liederliesel ćehnještaj z dźěćimi spěwajo na kwětkowu łuku, hdźež staj jim rjanosć přirody a někotružkuli pokazku na swět serbskich ­bajow zbližiłoj.

Žitawa (AB/SN). W měsće Žitawje su dalše sakske njekomercielne radijo wutworili, kotrehož dowolnosć mjeztym wot Sakskeho krajneho medijoweho wustawa w Lipsku předleži. Tuž ma nětko nimo Lipska, Kamjenicy a sakskeje stolicy tež Łužica swobodne wobydlerske radijo, w kotrymž ma kóždy móžnosć sam a z po­mocu nošerjow radija wusyłanja najwšelakorišeje družiny zdźěłać a je po nowych (digitalnych) pućach šěrić.

Jara zwjeselace je, zo chce nowe zarjadnišćo z mjenom Radio Zett tež w serbskej rěči wusyłać. Tak je hižo lětsa nazymu předwidźane, šěsć hodźinskich literarnych čitanjow a rozmołwow ze serbskimi awtorkami a awtorami – tohorunja z młodymi – nahrawać a wusyłać. Za­łožba za serbski lud projekt podźělnje podpěruje.