Wot junija prezentuje so serbski telewizijny magacin Wuhladko w nowym šaće, mjenujcy z wjetšimi płoninami za wulke wobrazy a panoramy, kotrež mnohostronskosć serbskeho žiwjenja hišće lěpje pokazuja. Po wjacorych lětach w znatym designje bě nětko načasu, nowe puće kročić. Wšako so tež wašnje, kak přihladowarjo a přihladowarki telewizijny program sćěhuja, stajnje měnja. Wo tym přeswědčić móža so zajimcy jutře, sobotu, w 11.45 hodź. na sćelaku MDR. Mjez druhim rozprawjeja tam wo rozpušćenju Sakskeho wukubłanskeho a wupruwowanskeho kanala SAEK. Jeho Budyska wotnožka je jara wjele pioněrskeho dźěła na polu serbskeje rěče w elektroniskich medijach wukonjała. Nětko so prašeja, kak z tym dale póńdźe.
We Wuhladku zaběraja so tež ze stolětnymi stawiznami Drježdźansko-Mišnjanskeje diecezy, kotruž bě bamž Benedikt XV. lěta 1921 znowa załožił, po tym zo bě něhdyše biskopstwo Mišno za čas reformacije zašło. Nimo toho předstaja dwurěčnu zawodowu nowinu, kotruž su njedawno w zawodźe TDDK w Nadróžnej Hrabowce wudali.
Ćežišćo přichodneho telewizijneho magacina „Łužyca“ je reportaža wo wozrodźenju serbskich pomjenowanjow w Strjažowje. Christian Matthée je sej tamniše statoki wobhladał a so jich wobydlerjow woprašał, hač a čehodla su so z akciju – snano – na přikładźe Dešnjanskich susodow orientowali.
Nimo toho rozhladowachu so telewiznicy w Choćebuskej Witaj-pěstowarni „Villa Kunterbunt“ a jutře rozprawjeja, kak w dźěćacym dnjowym přebywanišću tuchwilne wužadanja zmištruja.
Slědowacy přinošk pedagogisku temu tohorunja wobswětla. W srjedźišću steji prašenje, kak móhł kraj Braniborska serbskorěčne wukubłanje podpěrować.
Wědomosć a historiske hospodarstwo so w přichodnym wudaću „Łužycy“ hnydom dwójce jewitej. We wobłuku „Namakanki“ zarjaduja a posudźuja fachowcy stare pjenjezy, kotrež buchu z archeologiskimi slědźenjemi wědomostnikow kaž tež lajkow w regionje wotkryte. K tomu hodźi so rozprawa wo nowych dopóznaćach nastupajo „wikowanske drohi starych Słowjanow“.
Wobšěrnje wěnuje so přichodne wusyłanje telewizijneho magacina Wuhladko předsydźe Domowiny Dawidej Statnikej, kiž je njedawno zdźělił, znowa za zastojnstwo kandidować. Portret chce pokazać, kotre nadawki ma předsyda wukonjeć a kak jeho wšědny dźeń na čole třěšneho zwjazka Serbow wupada.
Dalši přinošk zaběra so ze stawizniskej temu. W lěće 1972 wujednaštej NDR a ZRN tak mjenowane transitne zrěčenje, zmóžnjace wobydlerjam zapadneje Němskeje, wopytać swojich přiwuznych na wuchodźe. Wuhladko přepytuje wuskutki toho na Łužicu. Tež reportaža „Serbscy šrubowarjo a jich drohoćinki-oldtimery“ ma historiski pozadk a zwisk k NDR. Wona wobswětla, kak entuziasća we wólnym času stare jězdźidła rekonstruuja a hladaja. Najwjetšu fascinaciju wuprudźeja za nich jězdźidła z dwutaktowym motorom, kaž na přikład Barkas. Clemens Šmit je so wo tymle wosebitym, častodosć drohim hobbyju wobhonił.
Delnjoserbski magacin Łužyca wusyła telewizijny sćelak RBB jutře, 20. februara, po zwučenym wašnju w 13.35 hodź. Ćežišćo tónraz budźe wjerch Hermann hrabja Pückler-Mužakowski. Składnostnje jeho 150. posmjertnin wěnuje so reportaža prašenju za poćahom mjez Pücklerom a Serbami. W rubrice „Namakanka“ přepytuja k tomu markantne, často pyramidu mjenowane rownišćo Pücklera. Je tónle tumulus wuraz gigantomanije abo naposledk snano tola šibałosće wjercha?
Dalši přinošk předstaji staršisku iniciatiwu Serbskeho swójbneho towarstwa „Gromaźe“. Franziska Albertowa, kotraž bě projekt sobu nastorčiła, organizuje z pomocu Europskeje uniwersity Viadrina w Frankfurće nad Wódru digitalnu wučbu za zakładnych šulerjow. Łužyca jej při tym přez ramjo hlada.
Tohorunja wo kubłanje dźe w rozprawje „Korona a wučba serbšćiny“. Telewiznicy su so mjez wučerkami a wučerjemi wobhonili, kak je so pandemija na jich dźěło wuskutkowała a kak z nowej situaciju wobchadźeja.
Ćežišćo přichodneho telewizijneho magacina Wuhladko je jubilej załoženja Serbskeho šulskeho towarstwa, kotrež bu před 30 lětami z dźěłoweje skupiny Serbskeje narodneje zhromadźizny w Chrósćicach wutworjene. W přinošku wobswětleja najwažniše mězniki skutkowanja SŠT a portretuja wjelelětnu nawodnicu Ludmilu Budarjowu kaž tež jeje naslědnicu Katharinu Jurkowu, kotraž je nowe zastojnstwo kónc minjeneho měsaca nastupiła.
Digitalizacija serbšćiny budźe jedna z temow přichodneho hornjoserbskeho telewizijneho magacina Wuhladko jutře, sobotu, w 11.45 hodź. na MDR. Kak daloko Serbja mjeztym hižo na tym polu su, na čim hišće klaca a kak je koronapandemija proces serbskeje digitalizacije wobwliwowała? Wotmołwy na wažne prašenja změje direktor Załožby za serbski lud Jan Budar jako hósć w studiju. Dalša tema januarskeho wudaća budźe Lawski areal w sprjewinym měsće. Je to tuchwilu prózdna městnosć w Budyskim nutřkownym měsće, wo kotrejž so wjele rěči. Tam maja nowy Serbski institut, wobšěrny serbski archiw kaž tež kulturne zetkawanišćo nastać. Kajke pak plany dokładnje wupadaja a štó ma to zapłaćić?