Serbski institut poskići zhromadnje z wjacorymi partnerami wědomostnemu dorostej znowa forumaj za nawjazanje stykow, wuměnu a diskusiju. Ćežišći stej sociologija a sorabistika.
Fulda/Budyšin (SN/bn). Sekcija krajina, agrarna a zežiwjenska sociologija Němskeje towaršnosće za sociologiju (DGS) a Serbski institut (SI) wuhotujetej w meji druhi raz dźěłarničku za młodych wědomostnikow. Třidnjowske zarjadowanje ma tomu słužić, „doktorandkam a doktorandam kaž tež młodym wědomostnikam, přihotowacym fachowu publikaciju, w přihódnej wokolinje a konstruktiwnej atmosferje ćežišćowe dźěło, nawjazanje stykow a wuměnu idejow zmóžnić“, kaž we wopisanju projekta rěka. Nimo „intensiwnych wědomostnych diskusijow“ wopřijima dźěłarnička tež „zhromadne aktiwity w regionje“. Po swójskim zajimje móža sej wobdźělnicy indiwidualny program zestajeć.
Budyšin (SN/bn). Lipšćanski stawiznar Hartmut Zwahr je wčera w Budyskej Smolerjec kniharni swój prěni roman „Rozžohnować so“ předstajił. Wjednica předawanišća Annett Šołćic witaše něhdźe 30 zajimcow a poda krótki přehlad najwažnišich žiwjenskich datow profesora na wuměnku, čłona Hornjołužiskeje towaršnosće wědomosćow a wjelelětneho poradźowaceho sobudźěłaćerja Serbskeho instituta. Birgit Röhling, w kotrejež nakładnistwje Sax bě roman wušoł, na to wuzběhny, zo „je prěnička Hartmuta Zwahra zdobom tež za nas premjera. Naše nakładnistwo je na stawizny a fachowu literaturu specializowane. Wěcne knihi Zwahra na přikład smy wuspěšnje publikowali. Z jeho romanom chcemy so nětko trochu wobšěrnišo nastajeć. Dotalne recensije nam wobswědčeja, zo njejsmy cyle wopak jednali.“
Mjeztym zo nory hišće póstniske a karnewalowe ćahi přihotuja, hotuja so ludźo z knižneje branše hižo pilnje na wažny event: W měrcu Lipšćanske knižne wiki znowa swoje wrota wotewru. Čitarjo listuja w dołhich lisćinach nowowudaćow za zajimawymi knihami, sćěhuja hižo prěnje recensije a wjesela so na wokomik, hdyž móža tajku cyle nowu, runje z ćišćernje dóšłu knihu do ruki wzać. Něšto, štož tež najlěpša kniharnja njezmóžni, dožiwi čitar jeničce na knižnych wikach – z nimale kóždeho wobłuka, wot beletrije hač k fachowym publikacijam, k tomu mnóstwo digitalnych poskitkow, wšo a wšitko hodźi so do ruki wzać, naposkać, zaso nabok połožić abo hnydom na městnje kupić. A z trochu zbožom móže sej zajimc knihu samo wot awtora signować dać.
Tři nowe zynkonošaki skića zajimcam móžnosć, bohaty spektrum serbskeje hudźby dale, znowa abo snano tež prěni raz docyła sej wotkryć. Skupina Lídova muzika z Chrástu poskića čerstwy wid na serbsku ludowu hudźbu, Heidemarja Wiesnerec zhladuje na „150 lět Serbskeje klawěrneje hudźby“ a Serbski rozhłós je zběrku aktualnych popularnych štučkow zestajał. Produkciju wšitkich CDjow je Załožba za serbski lud spěchowała.
Najnjewšědniša z třoch cejdejkow rěka „Za čěskimi horami“. Na njej prezentuje skupina Lídova muzika z Chrástu cyłkownje 25 „spěwow Łužiskich Serbow“ – zdobom to podtitul edicije – a přidatnje tři nowe kompozicije, inspirowane wot tudyšeje kultury. Pola nas znate pěsnje pak njezaklinča tak, kaž smy to najskerje zwučeni, ale we wobdźěłanjach. A sadźby so zdźěla chětro wot tradicionalnych aranžementow rozeznawaja.
Budyšin (CS/SN). Žurnalist a bywši šefredaktor Noweje doby Sieghard Kozel je wutoru čłonam Budyskeho Kluba wuchowarjow rěče wo censurje w Němskej demokratiskej republice (NDR) přednošował. Do toho pak zhladowaše hłuboko do stawiznow. Tak dopomni na to, zo wuwiwaše so censura runočasnje z nastaćom knižneho ćišća. Tehdy bě to předewšěm cyrkej, kotraž publikacije z teologiskich přičin zakazowaše. Pozdźišo wukonjachu politisku censuru, při čimž w Pruskej raznišo zachadźachu hač w Sakskej. Sieghard Kozel na to skedźbni, zo bě w artiklu 5 Zakładneho zakonja Zwjazkoweje republiki Němskeje hižo 1948 zapisane, zo „žaneje censury njeje“. Wustawa NDR tajki wotrězk njeměješe.
Žuricy (aha/SN). Něchtóžkuli je so hižo w galeriji Alojsa Šołty rozhladował a so tam wo wuměłskej wušiknosći Žuričana přeswědčił. W swojej dźěłarni zamóže mortwe drjewo k žiwjenju zbudźić.
Mjenje znate je, zo ma w pódlanskej hali tež Knut Winkler dźěłarnju. Jako samostatny wuměłski kowar wón kreatiwnje zajimowanych zahorja. Po tym zo je w Drježdźanach rodźeny tam 1981 šulu wuchodźił, nawukny wón pola pomnikohladanskeje słužby wulkoměsta powołanje wuměłskeho zamkarja a kowarja.
Mjeztym hižo dlěje hač 30 lět zaběra so germanistka dr. Hisako Ono z Uniwersity Tokio z bajemi a legendami Němskeje, při čimž wona hłownje transkulturny aspekt wobkedźbuje. Wosebite ćežišćo wědomostnicy su spisy Jacoba a Wilhelma Grimma a w nich zwěčnjena swojorazna symbolika. Mjez druhim je za korjenjemi často a typisce jewjaceho so „ćěmneho němskeho lěsa“ slědźiła a hač do dźensnišeho sahacy woznam tohole wobraza přepytowała.
Kumamoto, Hiroshima a Fukuoka su města, hdźež je so Hisako Ono na polu němčiny akademisce wukmaniła. Wjacore jězby wjedźechu ju do Europy. Tak wobdźěli so na přikład na kongresach germanistow w Parisu a wopytowaše prawidłownje Uniwersitu Göttingen, kotraž bě hižo bratromaj Grimm alma mater. Tamniši rjad publikacijow „Fabula“ sta so z medijom, w kotrymž wona swoje fachowe nastawki wozjewja.