Budyšin (SN/JaW). 12. nowembra ma jasne być, štó budźe nowy jednaćel abo nowa jednaćelka Budyskeho Ludoweho nakładnistwa Domowina (LND). To připowědźi direktor Załožby za serbski lud Jan Budar w rozmołwje z našim wječornikom. Tón dźeń wuradźuje w Podstupimje załožbowa rada a ma tam w naležnosći rozsudźić. „To je trjeba, zo móhł zajimc abo móhła zajimča – je-li trjeba – wupowědźenski čas pola swojeho dotalneho dźěłodawarja dodźeržeć“, Budar wuswětli. Znowawobsadźenje jednaćelstwa LND je trěbne, dokelž poda so dotalna jednaćelka Marka Maćijowa klětu kónc meje na wuměnk.

Lětsa zhladujemy na 30. róčnicu powalenja murje a tak na towaršnostny přewrót w Němskej. Kóždy je chětro napjaty čas hinak dožiwił. Napisajće nam tuž swoje dopomnjenki, kak sće wy, lubi čitarjo, přewrótowy čas dožiwili a posrědkujće je nam. Zawěsće namakaće tež hišće historiske foto, kotrež so k tomu hodźi. Pósćelće nam wšitko za wozjewjenje hač do 1. oktobra pak postalisce na: Serbske Nowiny, Sukelnska 27 (Tuchmacherstr. 27), 02625 Budyšin pak elektronisce na: . Jako hesło podajće prošu „Róčnica“. Wutrobny dźak! Redakcija Serbskich Nowin

Kamjenc (BG/SN). We wobłuku zhromadneho zarjadowanja Kamjenskeho Lessingoweho muzeja a Ludoweho nakładnistwa Domowina je Benedikt Dyrlich wčera prěni němskorěčny zwjazk swojich memoarow „Doma we wućekach“ předstajił. Dyrlich je lyrikar, žurnalist a politikar, kiž bě so w lětomaj 1989 a 1990 za politiske noworjadowanje NDR zasadźił. Wobstajnje bě so w tym zwisku za njenapjaty mjezsobny wobchad wuprajał. Swoju knihu zestaja z hoberskeho fundusa zapiskow. K tomu słušeja swójske noticy z dźenikow – kaž na přikład wosebje putace zetkanje ze sowjetskim basnikom Jewgenijom Jewtušenkom –, nowinske artikle a listy. Bjeztoho zo by to chcyło, bě nimo toho tež ministerstwo za statnu wěstotu za zběrku žórłow zamołwite. Wot lěta 1979 hač do přewróta mjenujcy je stasi Dyrlicha wobkedźbowała a wobšěrnu aktu zawostajiła, štož k tomu dowjedźe, zo so wid basnika na čłowjeka zasadnje změni. Kniha je radźena refleksija ze serbskeje perspektiwy.

Mjeztym druhi raz wotmě so njedawno mjezynarodne zetkanje Syće młodych akademikarjow-sorabistow w Budyskim Serbskim instituće. Pjatnaće referen­tow je tam wo swojich slědźenjach rozprawjało. Někotre tajke w małym serialu (8) předstajamy.

Wot lońšeho sym doktorandka na Instituće slawistiki Pólskeje akademije wědomosćow we Waršawje, a to we wobłuku programa „Hranične kónčiny, mjeńšiny, migracije w sociolinguistiskej perspektiwje“. Zaběram so ze strategijemi zachowanja a daledawanja hornjoserbšćiny w swójbach. Zaměr je wuslědźić, kotre faktory maja wliw na to, hač přewozmu dźěći serbšćinu jako komunikacisku rěč.