Misija hišće njezdokonjana
Impresije z lětušeho swjatočneho spožčenja Myta Ćišinskeho Mari Elikowskej-Winklerowej a teamej Radija Satkula
Myto Ćišinskeho spožčeja, tak rěka w statuće, „za wusahowace zasłužby na polu serbskeje kultury, wuměłstwa a wědomosće“. Marja Elikowska-Winklerowa dósta najwyše serbske wuznamjenjenje za swój žiwjenski skutk, a tónle skutk rěka Šula za Delnjoserbsku rěč a kulturu w Choćebuzu.
Medialne splećenje
Budyšin (SN/bn). Sakski wukubłanski a wupruwowanski kanal (SAEK) a Serbski rozhłós pokročujetej z tradiciju a wuhotujetej tuchwilu „IV. šulersku akademiju medije“. Lětsa wopytuje cyłkownje wosom šulerkow a šulerjow 6. do 12. lětnika prózdninski poskitk w Budyskim studiju předewzaća MeKoSAx – Medijowa kompetenca za Saksku. Wjetšina z nich přisłuša redakciji Radija Satkula a je so hižo znajmjeńša jónu na akademiji wobdźěliła.
„Zo mamy wjacorych šulerjow, kotřiž wjace nowačcy njejsu, nam wězo pomha. Tak móžemy na to nawjazać, štož smy loni z nimi zdźěłali. Za studentow je nažel ćežko na kursach so wobdźělić. Wšako je nowy semester runje zaběžał“, rozłožuje rozhłosownica Andreja Chěžcyna, kotraž zhromadnje z nawodu SAEK Michałom Cyžom akademiju zamołwja.
Statistika Muki nětko němska
Budyšin (SN). W lětach 1884 do 1886 wuda Arnošt Muka jedyn z wusahowacych tekstow serbskeje publicistiki – „Statistiku Łužiskich Serbow“. Nimo materiala k ličbje hornjo- a delnjoserbskeje ludnosće kónc 19. lětstotka skići kniha tež wobšěrne wopisowanja wsow.
Zo by Arnošta Mukowe dźěło šěršej zjawnosći spřistupnił, je etnologa Robert Lorenc twórbu přełožił a kritisce hódnoćace předsłowo napisał. Přidał je tohorunja Mukowe dodawki z lět 1896 a 1900 a jeho kartu serbskeho rěčneho teritorija.
„Moji přechadnicy a moja domizna su serbscy“
Łužica chowa pokład jónkrótnych bajow z často lokalnym poćahom. Wone wotwěraja přistup k serbskosći. To podšmórny wučer na wuměnku Erhard Spank wčera na předstajenju swojeho epizodoweho romana „Die schwarze Mitttagsfrau.“ Něhdźe 30 zajimcow je přeprošenje Wojerowskeho wuměłstwoweho towarstwa sćěhowało.
Wojerecy (AK/SN). Na 508 stronach wopisuje Erhard Spank 40 epizodow, w kotrychž předźěłuje dožiwjenja z dźěćatstwa a młodźiny kaž tež to, štož bu powědane. Hłowne figury knihi su hólc Siegbert Buber, jeho staršej a dźěd. Epizody wotbłyšćuja tež lubosć k přirodźe, a wone zbudźeja lubosć k łužiskej domiznje. Ratarstwo, wohnjowa wobora, dožiwjenje z ludowej policiju NDR, pjerjodrěće a swinjorězanje kaž tež přeco zaso serbske nałožki a tradicije su runje tak tema kaž serbski farar-basnik Handrij Zejler a filolog-nakładnik Jan Arnošt Smoler. W 29. kapitlu jewi so titul dawaca epizoda „čorna připołdnica“. Zakład za nju je rozmołwa Siegberta z maćerju wo smjerći. „Hdyž ju připołdnica přinjese, by poprawom čorna woblečena być dyrbjała“, praji hólc.
Klasikar nětko jako CD
Budyšin (SN). Zwotkel je sněh, a štó so wo to stara, zo tón „njech traje“, kaž w znatym serbskim spěwje za dźěći rěka? Wotmołwu skići nowa publikacija Ludoweho nakładnistwa Domowina.
W prawym času je woblubowana stawizna „Knjez Mróz a knjeni Zyma“ znowa w poskitku. W lěće 1990 na tačeli a kaseće wušła powědka Marje Krawcec nětko jako CD předleži a wopřijima nimo stawizny dohromady 14 spěwow z pjera Marhaty Cyžec. Teksty su w bookleće wotćišćane. Powědku za zajimcow wot štyrjoch lět čita Gerat Hendrich. Spěwy su swój čas dźěći Ralbičanskeje šule nahrawali.
Stupaja do stopow Ćišinskeho
Dokumentujemy wupłody dorostowych basnikow-šulerjow, wobdźělenych na dźěłarničce Kamjenskeje župy:
Dyrlich na knižnych wikach
Předstaja fascinaciju drjewa
Do nazymy hodźacu so wustajeńcu „drjewarja“ Jürgena Spottki wotewrěchu minjeny pjatk w Budyskej měšćanskej bibliotece. Jeje sobudźěłaćerka Gabriele Krause witaše wjace hač 50 hosći na zarjadowanje, kotrež je Michael Krause na gitarje a spěwajo wobrubił.
Wosebite hudźbne dožiwjenje mějachu hosćo koncerta minjenu sobotu ...
Za wobaranje wuznamjenjena
Spožčenje Myto Ćišinskeho prěni raz bjez wyšeho zastupjerja Sakskeje
Pančicy-Kukow (SN/CoR). Prěni raz w nowej dobje Myta Ćišinskeho po nowych wustawkach 1994 njeje najwyše serbske wuznamjenjenje ministerski prezident abo dalši wysoki zastupjer Sakskeje přepodał. Serbja sami su tuž sobotu na Čerwjenej žurli klóštra Marijineje hwězdy w Pančicach-Kukowje zamołwitosć přewzali. Tak spožči předsydka rady Załožby za serbski lud Susann Šenkec najprjedy Spěchowanske myto Ćišinskeho teamej Radija Satkula a tak młodźinskej redakciji Serbskeho rozhłosa w MDR. Skupinu zastupujo přewzachu wuznamjenjenje nawodaj Handrij Špitank a Andreja Chěžcyna a za młodych redaktorow Katka Pöpelec a Matej Cyž. Hłowne myto přepoda Šenkec na to delnjoserbskej wučerce a žurnalistce Mari Elikowskej-Winklerowej.
