„Baseń dyrbi klinčeć“
Budyšin (SN/CoR). Na sedmym zarjadowanju rjadu Zwjazka serbskich wuměłcow tracTare minjenu srjedu w Budyskim hosćencu „Tirolske stwy“ tworješe loni nazymu w LND wušła zběrka basnjow Róže Domašcyneje „W času zeza časa“ srjedźišćo. Jěwa-Marja Čornakec witaše dwanaće přitomnych w mjenje předsydstwa ZSW a přepoda słowo Měranje Cušcynej za „ćežki nadawk“ zawoda do knihi – kotraž je wona z wočiwidnym lóštom zmištrowała. Jeje wobšěrnej analyzy w štyrjoch kapitlach strukturowaneje knihi a zdobom charakterizowanju specifiskeho wašnja literarneho tworjenja basnicy přizamkny so čiła rozmołwa, kotraž je podate nitki dale pletła – faible spisowaćelki za paradoksy a za to, so „Pře wšě płoty“ (1994) pohibować, kaž tež typisku „swobodu basnicy, kotrejež rěčnu maćiznu njemóžeš přeco w słownikowym korseće namakać“. „Dźiwam so, što jej wšo dowoleš“, wobroći so basnica-kolegina Měrana Cušcyna lektorce Marce Maćijowej, kotraž Róžu Domašcynu hižo wot jeje prěnjeje zběrki „Wróćo ja doprědka du“ (1990) w LND přewodźa.
Wóskowanje jejkow předstajili
Nowy dyrdomdej
Budyšin (SN). Wroblik Frido je zaso po puću – a to w nowej stawiznje Jěwy-Marje Čornakec, kotraž swój wuspěšny rjad dale wjedźe. „Kak su wroblik Frido a jeho přećeljo jutry zaječki překwapili“ rěka najnowša kniha z Ludoweho nakładnistwa Domowina, kiž so wuběrnje do jutrowneho hněžka hodźi.
Jutrońčku chwataja wšitcy wćipni na zelenu łuku. Hnydom so wulke pytanje za jutrownymi jejemi započnje. Po dołhej chwili so skónčnje nawróća. Ale što dźerži kóždy zaječk w packomaj?
Tež za tute wudaće je Günter Wongel zabawne barbne rysowanki zhotowił.
Fotowy zwjazk wo žiwjenju na wsy předstajili
Budyšin (CS/SN). Wobrazowy zwjazk „Dorf.Leben – Na jsy“ je šesta wot Jürgena Maćija wudata publikacija rjadu Ludoweho nakładnistwa, předstajaceho Łužicu portretowacych fotografow.
Thomas Kläber, narodźeny 1955 a bydlacy w Gołkojcach, bě sej něhdy žiwjenje na wsy jako temu za swój diplom wuzwolił. Hač do dźensnišeho so dale z njej zaběra. Najmłódše fota wobrazoweho zwjazka su minjene lěta nastali. Kaž wudawaćel Jürgen Maćij na knižnej premjerje wčera w Budyskej Smolerjec kniharni rjekny, je „za zběrku sto z wjace hač tysac fotografijow wupytał. Po mojim měnjenju změja wone tež přichodnje dale wulku hódnotu.“
Laboratorij byrgarskeho žiwjenja
Składnostnje 200. róčnicy załoženja prěnich serbskich misionskich towarstwow je dr. Lubina Malinkowa wčera we wobłuku Maćičneje akademije w Budyskim „Wjelbiku“ wo misionskim hibanju w Serbach přednošowała.
Budyšin (SN/CoR). Něhdźe 20 zajimcow móžeše dr. Edmund Pjech na Maćičnu akademiju witać. Dr. Annett Brězanowa wuži składnosć, do přednoška jeje dźowki Trudli Malinkowej, kotraž swjećeše 21. februara pjećašěsćdźesaćiny, dźakować so za angažement nic naposledk jako předsydka stawizniskeje sekcije Maćicy.
Fotografija je dobra syć
Drježdźanka Yvonne Most pyta z wobrazami za identitu
Fotowe wustajeńcy su druhdy trochu kaž rjadowniske zetkanje. Přińdu ći, kotřiž su na někajkežkuli wašnje mjez sobu zwjazani. Wćipnota, respekt a wjeselo nad dźěłom druhich je přičina toho, zo so mjeztym hižo pjeć lět fotografki a fotografojo z cyłeho swěta we wobłuku wubědźowanja „Hellerau Portraits“ zetkawaja. Wurisanje wšak so dawno wjace na jenož jednym wustajenišću njewotměwa – jedne z nich je wuměłski dom Raskolnikow w Drježdźanach-Nowym měsće. Tuchwilu wustajeja tam wobrazy Yvonny Most. Pod hesłom „Heimat – Domizna – Domovina“ pokazuje wona portrety, nastate we Łužicy a w Sudetach. Christine Ruby je so z wuměłču rozmołwjała.
Knjeni Most, často maja Was za Serbowku, dokelž so ze swojim wuměłstwom na tak nutrne wašnje Łužicy wěnujeće. Sama wšak to trochu hinak posudźujeće, abo?
Z Tubu a bjez njeje do Texasa
Frank Wobst přebywa zas a zaso na slědach Serbow w Americe
Swjatok. Frank Wobst połoži šrubowak nabok a zawrěje durje swojeje awtoweje dźěłarnje w Rakecach. Po tym zo je so 46lětny rjemjeslniski mišter swój dźěłanski kitl slekł, pokazuje so jeho wulka rozpalitosć. „Texas“ steji na shirće, kotryž je sej z jedneje ze swojich 35 jězbow do Ameriki sobu wzał. Derje so hišće dopomina, jako bě tam prěni raz w lěće 2003. Tehdy bě ze Serbskej ludowej rejwanskej skupinu Ćisk a Rakečanskim dujerskim orchestrom, w kotrymž na tubje hraje, po puću. Běchu na swjedźeń Wendish Fest towarstwa Texas Wendish Heritage Society přeprošeni. W lětadle su kóždemu hóstnu swójbu přidźělili, jemu a mandźelskej Jurkec swójbu. „To bě wulke zbožo“, wón měni. Swójba jich tak wutrobnje witaše, zo su hač do dźensnišeho zwjazani. Samo w Rakecach wopytali jeho su.
Jakub Korjeńk
Hódny přinošk k dalšemu znowawobdźěłanju stawiznow města ...
Z 22. čisłom rjadu Nowe Wojerowske stawizniske zešiwki wěnuja so 60lětnemu wobstaću zwěrjenca w měsće.
Wot lěta 1998 wuchadźa wón prawidłownje lěto wob lěto. Rjad „Nowe Wojerowske stawizniske zešiwki“ słuša k najhódnišim přinoškam dalšeho wobdźěłanja a zachowanja měšćanskich stawiznow. Tole podšmórny Wojerowski wyši měšćanosta Stefan Skora (CDU) na předstajenju Stawizniskeho zešiwka čo. 22. Wón ma nadpismo „Jako na bywšej hrodowej zahrodźe zwěrjenc nastawaše“. Z nim wěnuja so w zamołwitosći stawizniskeho rjadu nadrobnje historiskemu jubilejej „60lětne wobstaće Wojerowskeho coowa“.
Spis je Wojerowski zawod Zwěrjenc, kultura, kubłanje w zhromadnym dźěle z městom wudał. Aktualny 62stronski zešiwk ma nakład 300 eksemplarow, płaći štyri eura a je při pokładni měšćanskeho muzeja kaž tež při kasy Wojerowskeho coowa na předań.
Směrnica za małe projekty
Kulturny konwent kulturneho ruma Hornja Łužica-Delnja Šleska je so wčera w Markersdorfskim hotelu „Marshall Duroc“ lětsa prěni raz schadźował. Wjele njemějachu wobzamknyć, za to pak su bóle w njezjawnym dźělu posedźenja wo přichodnym spěchowanju wuradźowali.
Markersdorf (SN/CoR). Wot minjeneho posedźenja přestorčene prašenje, kak spěchować projekt towarstwa Wulkeho Wojerowskeho chóra „The armed man – a mass for peace“ waliziskeho komponista Karla Jenkinsa, je nětko rozrisane. Wudawki za techniku su zapodawarjo próstwy mjeztym tak wujasnili, zo je konwent zwyšenje spěchowanja wo 5 000 na 9 057 eurow wobzamknył. Hakle 20. februara bě swětowy chór, mjez nimi 41 spěwarjow z Wojerec, Jenkinsowu „měrowu mšu“ w New Yorku předstajił.
