Ultimatiwnygift guidedo hód

Freitag, 06. Dezember 2024 geschrieben von:

podcast dopomnjenki

fota: freepik, AdobeStockZa kotry z našich namjetow so naposledk ­rozsudźiće – wam a wašim swójbnym ­přejemy kreatiwne, lóštne a žohnowane hody.
dobra jědź
kniha z fotami
zhromadny wulět
Wšojedne hač pućowanje po Sakskej Šwicy abo čołmikowanje w Błótach – ničo so staršimaj tak jara njelubi kaž zhromadny čas z dźěćimi, wosebje potom, hdyž wone snano wjace doma njebydla. Łamajće sej tuž hłójčku, dokal by so wam ze staršimaj raz chcyło. Napo­sledk njeje wažne, kelko pjenjez do dara inwestujeće, ale zo překwapiće staršeju z cyle wosebitym dyrdom­dejom. Snano by Lasertech raz něšto było? Napisajće staršimaj cyle jednorje dobropis za wulět. Najlěpje hižo do toho wo tym rozmyslujće, hdy ­chceće sej wulećeć, tak zo so dobropis mjez mno­himi druhimi njezhubi.
Rjane portretowe wobrazy dźěći so wšitkim staršim někak lubja. W socialnych syćach trenduja minjeny čas wideja młodostnych, wosebje w Americe, w ko­trychž da­dźa so cyle ­„serioznje” pola fotografa namolować. Za darik z wěstym schowanym humorom by tež tajka se­rija fotow zawěsće něšto była.

Retrospektiwa: Mój přebytk w Japanskej 2.

Freitag, 06. Dezember 2024 geschrieben von:
hala za hrypisane taflešrajny Omikoshi za nošenjeJanka Pawlikecdźěl města Shinjuku wječor

Nimo pućowanja dźěše mi na swojej jězbje wo to, zo dźěłowy swět w Japanskej sama dožiwju. We wobłuku serwisa sej spěšnje dźěło namakach. To bě mi ­najlěpša šula, zo móžach swoje rěčne kmanosće w japanšćinje polěpšić.

„LitMiks“ –
fota: sn/Bojan benić
što da dyrbi to być?

150. raz woswjećichu serbscy akademikarki a akademikarjo nje­dawno swoju schadźowanku. Na jubilej běštaj sej režiseraj wječora Katka Pöpelec a Syman Hejduška něšto cyle wosebiteho přemyslili: Po wječoru wodźachu moderatorki a moderatorojo ze wšelakich generacijow serbskich studentkow a studentow. Nimo toho běštaj sej režiseraj přałoj, zo zwoblěkaja sej holcy a žony chiba serbsku drastu abo wariaciju tuteje.

W Serbskich Nowinach sće hižo wobšěrnje wo swjedźenju čitali, tuž skićimy wam tu hišće raz přehlad wo najrjeńšich wokomikach wječora, kotryž da sej publikum w Budyskej Krónje runje tak lubić kaž Serbja zwonka Łužicy. Livestream bě znowa derje wopytany. Program samy bě znaty šćipaty miks kabaretow, spěwow, reje

a lětsa samo spoken word přinoška Jonasa Pjetaša. Štóž chce sebi program hišće wobhladać: Cyłkownje natočeny program je na Youtubje přistupny.


150. schadźowanka

so derje radźiła


Nowa kniha serbskich młodych awtorow nima hižo titul

Sep słowčkow po lětušej schadźowance

Freitag, 29. November 2024 geschrieben von:

Někotre měsacy su so minyli a znowa­ su mi Serbske Nowiny poskićili, zo čitarjam něšto swojich mysličkow napisam. Podarmo pak mozy napinach, myslo a přemyslujo, wo čim traš bych tón raz pisał. Sym něšto ­zajimawe čitał? Je so mi někajka lóštna stawiznička stała, kotruž bych bjez hańbowanja powědać móhł? Tola: Ničo, ­scyła ničo mi do mysli njepřichadźa. Tuž njebudu originelny a jenož něšto słowčkow wo aktualnym podawku praju, kotryž su wšelacy zašłu sobotu na žurli Króny w publikumje dožiwili a někotři w komforće swojeho bydlenja online. Tutón podawk bě wězo schadźowanka. (Nadźijomnje, lubi čitarjo, nimaće po nimale tydźenju schadźowanki nós połny – jelizo haj, nječitajće dale).

Studentski chór pod nawodom dirigenta Antonija Matika je na schadźowance minjenu sobotu politiske stejišćo zabrał a na wuslědki AfD při minjenych wólbach krajneho sejma kritisce zhladował. Spěw je z pjera dirigenta chóra. Wotmołwu na přewjedźene naprašowanje AfD, kotre naprawy maja na ­dobro serbskeho ludu předwidźane, přihladowarjo programa tohorunja ­dóstachu. Redakcija Serbskich Nowin ma za wažne, stejišćo studentow na ­tutym městnje dokumentować.

1. dźěl: Tekst „Pod Kulowom we holi“ studentskeho chóra na 150. schadźowance:

1. Pod Kulowom we holi

su zaso wolili,

mje wutroba boli pak

módre su wuslědki.

Refr.: Za našu Łužicu!

Za našu domiznu!

Haj to nas přeswědči

tuž smy jich wolili!

(Tu najlěpšu stronu.)

Za našu Łužicu!

Za našu domiznu!

Haj to nas přeswědči,

tuž smy jich wolili!

2. Łužica je pisana,

wšako smy mjeńšina.

Kotra prawa strona je,

kiž nam to wobchowa.

Refr.: Za našu Łužicu!

Za našu domiznu!

Haj to nas přeswědči

tuž smy jich wolili!

(Tu najlěpšu stronu.)

Za našu Łužicu!

Za našu domiznu!

Serbscy wučerjo na swobodnych šulach

Freitag, 29. November 2024 geschrieben von:

Alternatiwne šulske kubłanske poskitki we Łužicy su wšelakore. Tři kubłanišća smy sej dokładnišo wobhladali.

W Němskej bywa swobodnych šulow dale a wjace. Po statistice krajneho zarjada za šulu a kubłanje je jich w Sakskej 253 porno 248 loni. Cyłkowna ličba šulerjow na tutych šulach je so tak wo 3,4 procenty na 48 504 zwyšiła. Tež ličba wuknjacych na zjawnych šulach je přiběrała, tola jenož wo 1,7 procentow.

150. jubilejnu schadźowanku woswjećili

Freitag, 29. November 2024 geschrieben von:
Studentske towarstwo „Sorabija Lipsk“ předstaji kabaret, tematizowacy ironisce nadźiju na 100 000 nowych Serbow w přichodźe.12. lětnik Budyskeho Serbskeho gymnazija wopisowaše ze žortnym kabaretom wšědny dźeń w redakciji Serbskich Nowin.Po programje prošeše dujerska kapała Horjany wšitkich do rejow. Hač do nocy knježeše wulkotna nalada.Moderatoraj Madleńka Šołćic a Danko Handrik staj hymnu chóra 1. Serbskeje kulturneje brigady připowědźiłoj.Prěnjej moderatoraj wječora běštaj Wendelin Brězan a Tadej Šiman (wotpr.), kotrajž staj před 50 lětami zhromadnje maturowałoj.Šulerka Serbskeho gymnazija Budyšin Elnette Hentsch hraje na dudach. SN/Bojan BenićDirektor Załožby za serbski lud Jan Budar dźakowaše so režiseromaj Katce Pöpelec a Symanej Hejdušce za jeju pjećlětne skutkowanje.Studentske towarstwo „Bjarnat Krawc“ prezentowaše kabaret, hdźež Załožba za serbski lud spěchowanja hódne projekty za lěto 2025 pyta.Rejwarki a rejowarjo 1. serbskeje kulturneje brigady su publikum z reju zahorili.

Z energiju, lubosću a zapalom rejowali

Freitag, 22. November 2024 geschrieben von:

Serbska rejowanska skupina Smjerdźaca w Chrósćicach swoje 60lětne wobstaće woswjećiła

Hižo 60 lět Serbska rejowanska skupina Smjerdźaca wobsteji. Šěsć lětdźesatkow potajkim so rejowarjo a rejowarki mjeztym wjacorych generacijow kóždu sobotu w kulturnym domje „Lipa“ w Smjerdźacej zetkawaja a pilnje trenuja. A runje telko lět wobkružeja swět, zo njebychu jenož w domiznje přihladowarjam zarejowali, ale tež w dalokim swěće přihladowarjam wóčka zakuzłali. Hač do Chiny, Indiskeje, USA, Portugalskeje a do wjele dalšich krajow běchu sej dojěli abo dolećeli, žadyn puć jim předaloki njebě. Nic jenož na wu­stupach, ale tež na kóždym treningu skupina přeco z wjace hač 100 procentami rejuje. Tutu energiju, ­lubosć kaž tež zapal za rejowanje je kóždy přitomny 2. nowembra 2024 w Chróšćanskej „Jednoće“ do­žiwił. Tam mjenujcy běchu wšitcy – tež něhdyši ­rejowarjo a rejowarki a stari a młodźi hosćo – přeprošeni, zhromadnje ze Serbskej rejowanskej sku­pinu Smjerdźaca jeje 60lětne wobstaće woswjećić.

„Realita w iluzoriskim swěće“

Freitag, 22. November 2024 geschrieben von:

Mysle k aktualnej wosebitej wustajeńcy z twórbami Andrzeja Sharana w Budyskim Serbskim muzeju

Andrzej Sharan

Sydń so

chceš kofej

sy sprócny

daloko a dołho sy po puću był

sym na tebje čakał

a Božo wěš kak chce so płakać

– mi tež

(přebasnił Fabian Kaulfürst)


„Pěstujmy sony – jeničku realitu w tymle iluzoriskim swěće“ je credo ukrainskeho spisowaćela a molerja Andrija Šarana, kiž wustupuje jako mjeztym w Pólskej by­dlacy wuměłc mjezynarodnje pod mjenom Andrzej Sharan. Wernisažu jemu wěnowaneje personalneje wustajeńcy w Budyskim Serbskim muzeju zakónčiwši poda dalšu pokazku, kak swoje tworjenje interpretować: „Hodźi-li so wuměłstwo wujasnjeć, njejedna so wo wuměłstwo.“ Wobě wuprajeni stej takrjec z namołwu, přehladce za sebje rěčeć dać, wobrazy a basnje po swójskim dobrozdaću do konteksta stajeć a sej tak cyle wosobinski přistup wotkrywać.

Stawiznički z dźěćatstwa našich wowkow a dźědow, kotřiž su za čas wójny wot­rostli, je drje kóždy hižo raz słyšał. Su to zajimawe a zdźěla tež chětro zrudne ­powědanja, a njeje přeco lochko sej wuwědomić, zo su to realne podawki a nic wumyslene bajki.

Na dołhim kóncu tydźenja chcychmoj sej njedawno z přećelku do hłowneho města Norwegskeje, do Osla, wulećeć. Wo naju předewzaću wowce a dźědej powědach. Nadobo dźěd rjekny: „To pojědźeš mojeho nana wopytać.“ To sym spočatnje cyle zabyła, tola dopominach so w tutym wokomiku zaso na powědanje dźěda, zo bě jeho nan w Druhej swětowej wójnje w Norwegskej žiwjenje přisadźił a zo je na wojerskim pohrjebnišću w Oslu pochowany. Tuž powědach swojej přećelce wo tym a wobzamknychmoj, row mojeho pradźěda wopytać. Eksistuja internetne strony, hdźež ­často hižo dosaha, zo mjeno a datum narodźenja pytaneje wosoby zapodaš a tak jeje posledni wotpočink namakaš. Po někotrych rešeršach dokładnu adresu nadeńdźechmoj a so na puć po­dachmoj.

Chróšćan Šulerjo

Neuheiten LND