Z pjera spisowaćelki Jěwy-Marje Čornakec je w LND dalša stawizna wo wrobliku Fridźe wušła, kiž wudospołnja serbski dźěćacy bestsellerowy rjad za čitarjow wot štyrjoch lět. Po tym zo su so přećeljo mjez druhim hižo na ptači kwas, jutry a kermušu hotowali, wjesela so nětko na hody.

Na zelenej łuce přihotuja so přećeljo z radosću na rjany hodowny

swjedźeń. Přez zymu je žabka Šlapka zaso k wroblikej, myšce a jěžikej ćahnyła, zo njeby tak sama była. A dalši hósć je so přizjewił – wopička Ritka z dalokeje Afriki. Zhromadnje chcedźa swjećić – z pyšenym hodownym štomikom, wobradźenjom, darikami, chłóšćenkami a horcej šokolodu. Jeničce rumpodich da na so čakać. Nowe hodowne dyrdomdejstwo ze zabawnymi barbnymi rysowankami ilustratora Güntera Wongela je młodym čitarjam wurjadny dar pod hodowny štom.

Měrka Mětowa

Čehodla swjećimy swjateho Měrćina?

11. nowembra swjećimy swj. Měrćina. Wón běše najprjedy romski wojak, kotryž běše za swoju

smilnosć jara znaty. Kaž z legendy wuchadźa, je wón na zymnym zymskim dnju swój płašć z pro­šerjom dźělił a jeho tak před zmjerznjenjom zachował. Z toho časa ćahaja předewšěm dźěći na dnju a wokoło 11. nowembra z latarničkami po dróhach a dopominaja tak na swjateho Měrćina.

Tež w Chróšćanskej zakładnej šuli su dźensa tydźenja

swj. Měrćina swjećili. Tam

pokazachu šulerjo program

a tohorunja su pječenu hu­sycu dóstali. To běše woprawdźe

wulkotna wěc! Ale što ma

hu­syca poprawom ze swj.

Měr­ćinom činić? Foće: Feliks Haza

Što ma swjaty Měrćin z husycu činić? Měrćin bě so skromnosće dla

w husacym chlěwje schował, jako

chcychu jeho na biskopa wuswjećić. Husy pak wulku haru činjachu

a jeho tak přeradźichu. Z toho dnja je biskop Měrćin

z Toursa škitny patron husycow.

Recensija romana Elki Lorencoweje „Machtworte“

Zo bě jeje mandźelski-basnik mišter ­słowow, wěmy – zo pak zamóže tež Elke Lorencowa pisać, to hakle nětko pytnjemy. Lětsa je w nakładnistwje Mitteldeutscher Verlag jeje prěni roman „Macht­worte“ wušoł. Debit to, kotryž jenož hladajo na pózdni spisowaćelski comingout njepřekwapja, ale tež nastupajo putacu lekturu, kotraž wona čitarjej dari. Aw­torka powěda wo swojim dźěćatstwje w Němskej demokratiskej republice, wo wulkej politice w holčacym žiwjenju.

Hižo 1988 bě Wuježčanka prěnje skicy teksta nakładnistwu Aufbau pósłała, po politiskim přewróće pak měješe zastaranje swójby prioritu. Město na swojim teksće je Lorencowa po tym na nowi­narskich zdźělenkach města Budyšina dźěłała. Skónčnje, w starobje 59 lět, wona projekt znowa wožiwi, a mandźelski Kito Lorenc je wuslědk samo hišće takrjec „wotžohnować“ móhł, kaž wona w dodawku knihi přeradźa.

Prěnja etapa kreatiwneho zwjazowanja mjeńšinoweju kulturow

Z prezentaciju hudźbneho wideja hymny „Serbsko-Waliziskeho přećelstwa – Cyfeill garwch cymareg a sorbian“ na Choćebuzkim filmowym festiwalu su sobuskutkowacy prěnju etapu projekta zakónčili. Na iniciatiwu huslaceho spěwytwórca Geigerzähler a spěwarki-gitaristki Efa Supertramp běchu lětsa w aprylu we wobłuku dźěłarnički w Choćebuzu wjacore spěwy skomponowali, aranžowali a natočili. Wuslědk je kaseta z dohromady 16 titulemi, kotruž z małej turneju po Łužicy a naposledk w Berlinje předstajichu. Koncertna jězba powjedźe jich na dosć njewšědne jewišća, kaž na přikład do lěsa blisko Slepoho abo na Kumšiski dwór ­­čo. 8. W Nukničanskej barace knježeše hnuta ćišina kaž drje hišće ženje, jako wobkuzłany publikum harfenistce Cerys Hafana připosłuchaše. Ani z bary njebě někajkehožkuli klimpota słyšeć. W Choćebuzu přiwabi wustup – tež dźakowano takrjec domjacej hrě rappera a lokalneho matadora STOI – najwjace wopytowarjow.