Zapósłane (07.11.19)

Donnerstag, 07. November 2019 geschrieben von:

Bernd Pittkunings z Choćebuza rozmysluje wo pseudo-runoprawnosći:

Měšćanosta Prahi je wot lońšeho Zdeněk­ Hřib, čłon Piratow. Kaž Beno Bělk 25. oktobra w Serbskim rozhłosu informowaše, zasadźeja so někotři ze strony Piratow za to, při mjenach čěskich holcow a žonow kóncowku „ová“ wotstronić, dokelž maja ju za diskriminowacu.

Zapósłane (06.11.19)

Mittwoch, 06. November 2019 geschrieben von:

Julian Nyča z Budyšina wupraja so nastupajo „240“ wotbagrowanych wsow:

Njedawno čitach w kónctydźenskej přiłoze Serbskich Nowin, zo je brunica w zašłych 110 lětach hižo nimale 240 (!) serbskich wsow wuraděrowała. Dźensa najskerje nichtó na tym njedwěluje, zo njeje brunicowa industrija Łužičanam (a připućowarjam) jeničce dźěło skićiła, ale zdobom łužiskej krajinje a wosebje serbskemu ludej wulke, zdźěla njenarujomne škody načiniła. Na to dyrbimy – byrnjež so doba nětko nadźijomnje nachilała – přeco zaso skedźbnjeć, ale prošu z korektnymi ličbami.

Zapósłane (04.11.19)

Montag, 04. November 2019 geschrieben von:

Torsten Schieber z Berlina rozprawja wo njedawnym koncerće składnostnje 65. narodnin serbskeho komponista Jura­ Mětška w domje Villa Elisabeth w centrumje zwjazkoweje stolicy:

Bjez zawodnych słowow pokazachu na spočatku koncerta dokumentaciju „Gesta, přidych, kosmos“ Romana Per­naka a Martina Zawadzkeho z lěta 2018. Akustika žurle njebě najlěpša, zo móhł přihladowar woprawdźe kóžde słowo rozumić. Juro Mětšk dowola přihladowarjam w filmje rědki dohlad do swojeho ma­terielneho a widźomneho zakótwjenja: dźěłowu stwu, kuchnju, row staršeju, w ćahu, při nahrawanjach w Choćebuskim hudźbnym studiju. Štóž pak bě so nadźijał, zo dóstanje dohlad do filozofisko-hudźbneho duchowneho swěta Jura Mětška, bu přesłapjeny. Tak pokaza so spłóšiwosć Mětška, recipientow znaj­mjeń­ša zdźěla abo łahodnje sobu zapřijeć.

Zapósłane (01.11.19)

Freitag, 01. November 2019 geschrieben von:

Ludwig Zahrodnik z Jaseńcy rozmysluje wo zachodnosći a wožiwjenju:

Je nazyma, złota nazyma, čas kermušow. Je to tež čas dźakprajenja za bohate žně na polu, na zahrodźe a w zahrodce. Lětsa smy znowa přewšo krasne lěćo dožiwili. Dźěći a dowolnicy mějachu swoje wjeselo. Ratarjo, rybarjo a mnozy dalši pak su pod horcotu a suchotu ćerpjeli. Mjeztym mějachmy płódny dešć. Zemja je so napiła a nam we winowcu samo bohate žně hribow wobradźiła.

Zapósłane (27.09.19)

Freitag, 27. September 2019 geschrieben von:

Bernadeta Göthowa z Wolfena piše:

Minjenu sobotu dožiwichmy w Budyšinje zajimawu prapremjeru „Wosrjedź nocy“ – balet jimaceho razu! Njeje to jenož balet na česć Marje Grólmusec, ale wjele wjac płonin wopřijacy. Balet to wo čłowjeskosći w nječłowjeskim času, wo nadźiji, wo zahubje, wo myslach w ćmě.

Wulkotny libreto Wilfrieda Buchholza pohnuwa k rozmyslowanju. Serbskemu ludowemu ansamblej je so jónkrótna produkcija wuběrnje radźiła. Wuzběhnyć nochcyła jenož putacych rejowarjow baleta­ w zajimawej choreografiji Mije Facchinelli,­ kóždy jednotliwc cyłka je k poradźenej twórbje přinošował.

Zapósłane (26.09.19)

Donnerstag, 26. September 2019 geschrieben von:

Měrćin Korjenk ze Sernjan poćahuje so w swojim dopisu pod nadpismom „Hdy a hdźe hišće serbsce rěčeć a pisać?“ w Serbskich Nowinach wozjewjenymaj rozmyslowanju Tomaša Bjeńša „Wopačna zdwórliwosć“ a přinoškej „Serbskosć ma wostać“ z 20. septembra a podawa swoje mysle:

Serbski lud je přistojny, přećelny, fairny a wě, što so słuša. Je-li w bliskosći jedyn, kiž serbšćinu njewobknježi, dyrbimy tola, zo jeho njeranimy, němsce rěčeć. Wón chce wšak tež něšto zrozumić. Kóždy Serb dźě němsce móže. To słyšu husto wot jednotliwcow. Ale smy sej tež toho wědomi, što sebi samym a našim potomnikam z tym načinimy? Serbšćina so na tajke wašnje a myslenje pozhubja.

W kotrej wsy je serbšćina hišće wobchadna rěč? Ličba serbšćinu nałožowacych so dźeń a bóle pomjeńša. A što potom? Bydlimy, kaž so praji, w dwurěčnym teritoriju, hdźež stej serbska a němska rěč runohódnej.

Zapósłane (05.09.19)

Donnerstag, 05. September 2019 geschrieben von:

Handrij Wirth z Njeswačidła wěnuje so 80. róčnicy spočatka Druheje Swě­toweje wójny 1. septembra 1939 a ma składnostnje tohole dnja wšelake mysle k zańdźenemu lětstotkej:

Mojej staršej woženištaj so kónc meje 1939, a hižo tři měsacy pozdźišo zwołachu nana 26. awgusta do wójska w Kamjencu. Hakle 18. februara 1946 so wón po wójnje z jatby domoj wróći. Najprjedy dyrbješe do lěhwa za wójnskich jatych Elsterhorst­, štož je nětko zaso Narć pola Wojerec. Wottam wožachu sčasami wšědnje na tysac wojakow z ćahom do Sowjetskeho zwjazka. Tehdyši krajny rada dr. Jan Cyž zasadźowaše so pola sowjetskeje komandantury za to, zo bychu nana z lěhwa pušćili, dokelž běchu serbscy fararjo trěbni. Tak móžeše so nan po měsacu k maćeri a mojimaj bratromaj Pawołej a Arnoštej wróćić. Bratr Jan bě hižo 26. decembra 1945 na difteriju zemrěł.

Hdy přińdźe přichodna přidatna hodźina? To praša so Lukáš Novosad, předsyda Towarstwa přećelow Serbow (SPL) nastupajo připowědźene rozšěrjenje serbskorěčneho rozhłosoweho programa MDR:

Wot klětušeho 6. januara maja so wusyłanja Serbskeho rozhłosa wo šěsć hodźin tydźensce rozšěrić. To ma swoje přičiny: třicetu róčnicu prěnich wjacehodźinskich serbskich wusyłanjow 1989 a wjetši zajim připosłucharjow w zašłymaj lětomaj, kotryž je k tomu wjedł, zo je so ćišć na MDR z politiskej temu Domowiny stał. Přidatna wusyłanska hodźina wob dźeń ma tež swoje slědy: žuranlisća hižo hladaja, z čim móža ju pjelnić, hač budu so snano wjace na dźěći myslić (te dźě wob tydźeń rano chwile maja), na młodźinu a nowu generaciju posłucharjow, hač rozšěrja prezentaciju w syći atd. Na kóždy pad zběra redakcija tuchwilu ideje, što móhła wusyłać, a je zasadnje wšemu wotewrjena.

Zapósłane (09.08.19)

Freitag, 09. August 2019 geschrieben von:

Křesćan Krawc z Hrubjelčic pisa pod hesłom­ „Sej statok stajiła“:

Legendarna wosobina serbskeho jewišćoweho wuměłstwa je nětko ze zemju swojeje domizny na wšě časy zjednoćena. Zaćichim su jeje popjelnicu na Slepjanskim pohrjebnišću do zemje pušćili, bjez ceremoniela, zawěsće cyle po jeje přeću. Bych tam rady pódla był, ale to by my­liło. Tydźeń do jeje poslednjeho zdychnjenja, snadź tež posměwka bych ju skoro hišće raz w jeje bydlenju w starowni wopytał, swoje přilubjenje spjelnił a wot njeje pomjenowanej žonje z Bu­dy­šina sobu wzał, na bjesadu. Ale přepozdźe. Bych jej prajił, zo sym runje zakónčił jeje „Statok“ do němčiny přenjesć a zo sym tak hišće raz dožiwił jeje py­tanje a namakanje hódnotow žiwjenja.

Zapósłane (08.08.19)

Donnerstag, 08. August 2019 geschrieben von:

Mikławš Krawc z Budyšina chwali wuhotowarjow swjedźenja w Sernjanach:

Serbska debata

Neuheiten LND