Na tutym dnju mać přeco wobradźeše dwěmaj lubymaj žonomaj, kiž husto na starej šuli přebywaštej. Jedna běše susodźinka Kowarkowa, kotraž mojej maćeri při płokanju pomhaše. Kajke běše to te­hdy ćežke dźěło. Bjez žimawy, płokadła a šudrawy šaty z rukomaj myć a wužimać! Cyłe dźěło so stawaše w kuchni, dokelž na starej šuli hišće wosebitu płokarnju njemějachmy. Woda měješe so ze studnje nanosyć a w něsći parić, dokelž běchu hišće kachle bjez murki (mašiny). Hišće dźensa sym Kowarkowej dźakowny. Kajka běše wona sprócniwa, čestna, hódna žona. Měješe stadleško dźěći, kotrež su so wšitke derje radźiłe. – A druha žona běše Probstec Hana w Dalicach. Ta běše hižo wobstarna a bydleše w směšnje małym wuměnčku wosrjedź łuki před Gudźic kubłom. Wuměnčk běše z poslednim zbytkom něhdyšeje žiwnosće, kotraž běše so předała a zwottorhała. W nim běše jenička stwička a při njej komorka, kotruž Hanine łožo dospołnje wupjelnjowaše. Probstec Hana běše nuternje pobožna a křesćanska, kotraž zawěsće nic mjenje žedźiwje na swojeho Zbóžnika čakaše, kaž wulka profećina jeje mjena.