Šulerjo zakładneje šule trjebaja dale njeposrědni zwisk k swojemu wučerjej
Na kromje Chrósćic do směra na Jaseńcu steji zakładna šula „Jurij Chěžka“. W Serbach po ličbje šulerjow drje najmjeńša wona přiwšěm wuprudźa. Dźěći wotrostuja tam w serbskorěčnej atmosferje, wo kotruž so wučerki a nawoda Měrko Šmit wšědnje prócuja. Milenka Rječcyna je so z nim rozmołwjała.
Z kotreje přičiny je derje tajku mału šulu měć a w njej wuwučować?
M. Šmit: Najwjetša lěpšina je, zo kóždeho šulerjo z mjenom znaju. Zhromadne dźěło z koleginami je wjele bóle wosobinske. Runje tak mamy zwisk k wjesnjanosće, k staršiskim rěčnikam, k tym, kotřiž cyłodnjowske poskitki přewjeduja, a k dalšim šulskim kaž tež eksternym partneram. Trochu wobžaruju, zo nimamy rumnosć za šulskeho nawodu. Wšako mi tak trěbny měr pobrachuje. Dobra stronka pak je, zo móžu so kóždy čas z wučerjemi dorěčeć.
Kelko pedagogow tuchwilu na wašej šuli wuwučuje, a kelko šulerjow maće?
