Wuměłske kubłanje za kuchinskim blidom w času koronyNowakec swójba w Błótach 2020 Fota: Stanisław NowakStanisław ze swojim mytom
Dźensniši starši so wo to staraja, zo jich dźěći cuze rěče wuknu. Wjetšina wšak jendźelšćinu wuknje, dokelž je to naj­bóle wužiwana rěč a móžeš so z njej po cyłym swěće dorozumić. Wulku popularnosć ma tuchwilu chinšćina, hladajo na hospodarske zwiski z tu­tym krajom. Časćišo dźěći tež zaso rušćinu wuknu, byrnjež naši ludźo w Pólskej trawmu po komunistiskim času měli, jako běše ruska rěč w šuli wino­wa­tostna. W našej swójbje běše prěnja rěč, ko­truž sym nawuknył, hornjoserbšćina. Wo to staraše so naša mać, kotraž je rodźena Serbowka kaž jeje mać a wjetšina jeje swójby. Moje prěnje serbske słowa běchu: mama, papa a jěsć. Mama je mje serbšćinu wučiła, dokelž je ju za přichodnu generaciju wobchować chcyła. Serbske dźěći pak dźensa bóle němsce rěča hač serbsce, tohodla so rěč pozhubja. Přiwšěm móža wone rěč w pěstowarni a šuli wuknyć a nało­žo­wać. Ja njemějach tajku móžnosć, dokelž bydlu we Waršawje.