Njejapcy a na njewočakowane wašnje nańdu sej tu a tam městno, hdźež čuju so zbožowna. Tak je so mi před něšto dnjemi zešło w kniharni. Našła běch přewodnik wo Hornjej Łužicy, kajkiž jón dotal w rukomaj njemějach.

„Městna zboža“ pod tymle hesłom je poskitk němskeho nakładnistwa Drosten z Düsseldorfa mjeztym na 178 knihow rozrostł. „Dojědź sej tam a stań so zbožowny/a“ – jednory to slogan, ale wabjacy – jeli storčiš mjez wulkim wuběrkom přewodnikow na tón z titlom „Městna zboža w Hornjej Łužicy“. Awtorka knihi Antje Kluth, tak zhonimy, je swobodna lektorka a docentka z wutrobu za tule kónčinu. Jeje městno zboža je Budyski Móst měra, z kotrehož ju wid na město a Sprjewju přeco zaso wobkuzłuje. Tekst na wonkownej wobalce powěda wo Hornjej Łužicy, hdźež nahłe skłoniny, běłe přibrjohi, serbske tradicije a historiske chěže ze stołom so wo wokomiki zboža postaraja. Spiš we wjerškach štomow, wudebiš poprjancy a dožiwiš zwěrjata w swobodźe přirody. Hač Mužakowski zahórk, Rakotzowy móst abo Žitawske horiny – krajina dokoławokoło Budyšina a Zhorjelca je jednorje bajkojće rjana.