Načasna tema ćěkancow nas dźeń a bóle wobdawa. Wšědnje dosćahnu nas nowe powěsće wo namocy a hidźe. Zo pak móžeš z cuzym tež hinak wobchadźeć, dopokazuje młoda Serbowka.
Sće hižo raz chutnje wo tym rozmyslowali cuzemu, bjezdomnemu abo wandrowskemu w swojim domje nóclěh poskićić a so wo njeho wěsty čas starać? Nic? Serbsko-němske bydlenske zhromadźenstwo (WG) w Drježdźanach njeje wo tym jenož rozmyslowało, ale je młodeho Syričana přiwzało.
Serbowka, mjenujemy ju Sara*, so w katolskej cyrkwi w Drježdźanach čestnohamtsce angažuje. Zhromadnje z rjadniskej sotru poda so wona do lěhwa azyl pytacych w Drježdźanach. Po wječornej Božej mši w Dwórskej cyrkwi, na kotrejž so tež wjacori požadarjo azyla wobdźělichu, rozmołwješe so wona z młodym wukrajnikom. Napadnył bě jej róžowc, kotryž měješe wón wokoło šije. A młodźenc běše jej hnydom sympatiski. Tak zrodźi Sara ideju, jemu swobodnu stwu w swojej WG poskićić. Při wječeri so sobuwobydlerjow wopraša, hač nochcyli ćěkanca přiwzać. A woni běchu wotewrjeni pomhać. Swobodna stwa běše tuž za młodeho njeznateho předwidźana.